Bu çalışmada Kocaeli ili İzmit merkez ilçesinde yaşayan ergenlerde kendine zarar verme davranışının aile işlevselliği ve aile özellikleri ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Bu kesitsel çalışmada katılımcılara sırasıyla araştırmacı tarafından hazırlanan Sosyodemografik Veri Formu ile Aile Değerlendirme Ölçeği verilmiştir. Sosyodemografik Veri Formu, anne-babaların sağlık durumu, evlilik durumu, eğitim düzeyi, sigara-alkol-madde kullanımı, anne-babanın mesleği gibi aile özellikleri ile ilgili sorular ve kendine zarar verme davranışının tanımlanıp sorgulandığı bir soru içermektedir. Aile Değerlendirme Ölçeği ise problem çözme, iletişim, roller, duygusal tepki verebilme, gereken ilgiyi gösterebilme becerisi, davranış kontrolü ve genel işlevler gibi alanlarda ailenin güçlü ve zayıf olduğu alanları değerlendirmeye olanak sağlamaktadır. KZVD’nin toplumda görülme oranı %15 olarak kabul edilmiş, örnek büyüklüğü için yapılan hesaplamalar sonrasında araştırmaya alınması gereken sayı en az 545 olarak bulunmuştur. Formlar, İzmit merkez ilçeden seçilen 7., 8., 9. ve 10. sınıfa giden 555 öğrenciye uygulanmıştır.Çalışmaya katılan ergenler arasında kendine zarar verme davranışı oranı %11.4 olarak bulunmuştur. Bu oran literatürde bulunan çalışmaların sonuçlarından daha düşüktür; 41’i kız, 22’si erkek toplam 63 ergende kendine zarar verme davranışı saptanmıştır. Kendine zarar verme davranışı başlama yaşı 12.4±1.87 olarak bulunmuştur. Ergenlerde kendine zarar verme davranışı ile babanın alkol kullanımı, ailenin son bir yıl içinde önemli bir olay yaşaması, ailede süreğen hastalık olması ve ailede kendine zarar verme davranışı olması arasında anlamlı fark saptanmıştır. Aile Değerlendirme Ölçeği alt ölçeklerinin puanlarının kendine zarar verme davranışı olan grupta anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmış ve kendine zarar verme davranışı ile aile işlevselliğinin bozuk olması anlamlı düzeyde ilişkili bulunmuştur. Kendine zarar verme davranışı ile ilgili literatür taramasında çoğu çalışmanın lise öğrencilerini kapsadığı, ergenliğin erken ve orta dönemini kapsayan çok az toplum tarama çalışmasının olduğu gözlenmiştir. Ancak davranışın başlama yaşına bakıldığında erken dönemde alınacak önlemler ve aile işlevselliği ile ilgili bulunulacak girişimlerin, davranışın başlaması ve süreğenleşmesini önlemede önemli bir yerinin olduğu düşünülmektedir.