Amaç: Bu çalışmada otistik kardeşe sahip çocuklarla, otistik olmayan kardeşe sahip çocukların davranışsal ve duygusal uyumlar, benlik kavramlar ve algıladıkları sosyal destek düzeyleri karşılaştırılmıştır. Yöntem: Araştırmaya Bursa’da yaşayan otistik kardeşe sahip 50 çocuk ve otistik olmayan kardeşe sahip 52 çocuk katılmıştır. Çocukların %58,8’i kız (n=60), %41,2’si erkektir (n=42). Araştırmada “Güçler ve Güçlükler Anketi”, “Çocuk ve Ergenler için Sosyal Destek Değerlendirme Ölçeği”, “Piers – Harris Çocuklarda Öz-Kavramı Ölçeği”nden yararlanılmıştır. Sonuçlar: Otistik kardeşe sahip olan çocuklar ile olmayanlar arasında davranışsal ve duygusal uyum, benlik kavramı ve sosyal destekleri ortalama puanları arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Otistik kardeşe sahip erkek çocukların otistik kardeşe sahip olmayan erkek çocuklardan daha fazla davranışsal ve duygusal uyum sorunları yaşadıkların bulunmuştur (p<0,05). Otistik kardeşe sahip çocukların benlik kavramları ile sosyal destek algıları arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu bulunmuştur (r= ,705 p<0.01). Otistik kardeşe sahip çocukların hiperaktivite – dikkatsizlikleri arttıkça duygulanım sorunlarının arttğı (r=,498 p<0.01), sosyal davranışlarının ise azaldığı (r=-,577 p<0.01) bulunmuştur. Otistik kardeşe sahip çocukların ebeveynleri, otistik kardeşin engel derecesini “ağır” olarak algılıyorsa, daha fazla davranışsal ve duygusal uyum sorunu yaşadıkları bulunmuştur (p<0,05). Tartışma: Otistik bir kardeşe sahip olmanın çocuklar üzerinde çeşitli etkileri olmaktadır. Bu etkilerin belirlenmesi, çocukların yaşadıkları sorunların anlaşılabilmesi açısından önemlidir.