Karşımda sessizce oturan, bir yanı küçük bir çocuk, bir yanı olgun bir insan olan genç kıza bakıyorum. Nasıl da yalnız, nasıl da kendi sınırlarına çekilmiş, nasıl da kararlı. Hiçbir yere bakmadan her yeri görmeye çalışıyor. Bütün duyargaları açık, uyarılara şiddetle tepki vermeye hazır ve umarsız. Onu anlamaya çalışıyorum. Bütün ergenlerimizi anlamaya çalışıyoruz. Anneler, babalar, öğretmenler, ergenlerle yaşayan, ergenlerle birlikte olan herkes onları anlamaya çalışıyor. Zaman zaman büyüklerini çaresiz, bırakan, kendilerini yetersiz hissettiren, ne yapacaklarını bilemez duruma getiren çocuklarımız. Onları anlamaya çalışıyoruz.