Hızlı nüfus artışı, düzensiz kentleşme, işsizlik ve adaletsiz gelir dağılımı toplumun bir çok probleminin nedenini oluşturmaktadır. Bu sorunlardan biride özellikle eğitim düzeyi düşük ailelerin gelir elde etmek amacıyla çocuklarım çok küçük yaşlardan itibaren çalışma hayatına sokmalarıdır. Ailelerin sosyo-kültürel yapısından kaynaklanan nedenlerle çalışan gençlerin eğitimden uzak kalmalarının önüne geçebilmek için ülkemizde 1977 yılında çıkarılan 2089 Çırak, Kalfa ve Ustalık kanunu, 1986 yılında çıkarılan bugün uygulanmakta olan şekliyle 3308 sayılı yasa ile çalışanın gençlerimiz eğitilmeye çalışılmaktadır. Bugün Mesleki Eğitim Merkezlerine devam eden öğrencilerin bir kısmı da orta öğretimde çeşitli nedenlerle başarılı olamamış öğrencilerden oluşmaktadır. Bu öğrencilerin başarılı olamadılar diye eğitilmelerine son verilmesi, toplumsal fayda ve çağdaş eğitim anlayışıyla örtüşmemektedir. Bu öğrencilerimizin orta öğretimde başarısızlıklarının en önemli nedenlerinden biri ailelerinden ve yalan çevrelerinden uygun rehberlik imkanım bulamamalarıdır. Eğitim sistemimizde "Herkes için yaşam boyu öğrenme" ilkesi kabul edilmektedir. Bu durum istek olmanın ötesinde her gün gelişen teknoloji ve üretim ilişkilerinin zorunlu sonucudur. İnsanların eğitim ve öğretimleri için içinde bulundukları şartlar, ekonomik imkanlar ve kültürel yapılan dikkate alınması gerekmektedir. Bu çalışmadaki amacımız;haftanın beş günü çalışıp bir günü çıraklık eğitim merkezine gelen genç ve üretken insanlarımızın sosyo-kültürel yapılarının anlamaya, çalışma yaşamına erken yaşta girme nedenlerini öğrenmeye ve eğitim problemlerini saptamaya çalıştık. Sonuç ve öneriler kısmında ise eğitim problemlerine yönelik önerilerde bulunduk.