Çocuk ve ergen psikiyatrisi bölümlerine başvuran ergenlerin klinik özelliklerinin değerlendirilmesi ülkemizde henüz sayıca yetersiz olan ergen birimlerinin ileriye dönük yapılanmalarına katkıda bulunacaktır. Bu çalışmanın amacı Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları bölümüne başvuran ergenlerin sosyodemografik özelliklerini, başvuru yakınmalarını, psikiyatrik tanı dağılımlarını, tedavilerini ve izlem sürelerini incelemektir. Yöntem: 2004-2005 yıllarında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları bölümüne ilk kez başvuran 12-19 yaşındaki 755 ergenin dosyaları geriye dönük olarak değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Kliniğe başvuran erkeklerin kızlara oranla daha fazla olduğu ve erkeklerin yaş ortalamalarının daha düşük olduğu görülmüştür. En sık görülen tanılar yıkıcı davranıra bozuklukları, anksiyete bozuklukları ve duygudurum bozukluklarıdır. Ergenlerin 496'sının ( % 65,7) farmakoterapi, 36sının bireysel psikoterapi ( % 4,8) aldığı görülmüştür. İzlemlerine gereksinim duyulan ergenlerin 512'si ( % 77,8) altı aydan daha kısa süreli, 146sı ( % 22,2) altı aydan uzun süreli izlenmiştir. Tartışma: Ergenlerin yakınma ve tanıları alan yazın ışığında tartışılmıştır. Ergenlerin yaklaşık % 13'ünün ergenlik dönemine özgü normal gelişimsel özellikler gösterdiği belirlenmiş, % 5'i de belirli bir psikiyatrik tanı koyulmadan izlenmiştir. Bu veriler ergenlik dönemindeki sorunların yalnızca tanı kriterleri ile tanımlanamayabileceğini göstermektedir.