Bu çalışmada lise öğrencisi ergenler arasında depresif bozukluğu olanların belirlenmesi ve bu ergenleri diğerlerinden ayırt eden özelliklerin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: İstanbul Bakırköy'deki dört lisenin birinci sınıf öğrencilerine (n=955) Çocuk Depresyon Ölçeği verilmiş ve kesme puanı üzerinde puan alan öğrencilere DSM-III-R Yapılandırılmış Klinik Görüşme Formu kullanılarak tanısal görüşme yapılmıştır. Kontrol grubu öğrencileri,tanısal görüşme sırasında tanı alan öğrencilerle aynı sınıftan ve cinsiyetten öğrencilerden oluşturulmuştur. Her iki gruptaki öğrenciler için tarafımızdan hazırlanan genel bilgi formu doldurulmuştur. Sonuç: 28 ergen major depresif bozukluk, 12 ergen distimik bozukluk tanısı almıştır. Herhangi bir depresif bozukluğu olan ergenlerin oranı %4.3 olarak belirlenmiştir. Olgu ve kontrol grupları arasında aile içerisinde sık eleştirilme ve suçlanma, aile içinde şiddetin varlığı, kendine zarar verici davranışlarda bulunma, evden kaçma öyküsünün bulunması gibi değişkenler bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Tartışma: Kliniğe başvurmamış genel nüfustan ergenlerde depresif bozuklukların birtakım çevresel etmenlerle ilintili olduğu görülmektedir. Bu etmenlerin belirlenmesi hem bozukluğun tanınmasına ve önlenmesine hem de tedavi yaklaşımlarına yardımcı olabilecektir.