Bu çalışmada lise öğrencisi ergenler arasındaki yeme bozukluğu olgularının belirlenmesi; olgu grubunun sosyodemografik, kişisel, ailesel, yaşantılara ve alışkanlıklara bağlı özelliklerinin incelenmesi ve bu özelliklerin normal kontrol grubuyla karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: İstanbul, Bakırköy’de küme örneklemesi yoluyla seçilen dört lisenin öğrencilerine Yeme Tutum Testi verilmiş ve kesme puanı üzerinde puan alan öğrencilerle DSM-III-R-Yapılandırılmış Klinik Görüşme Formu kullanılarak tanısal görüşme yapılmıştır. Kontrol grubu aynı liselerdeki öğrencilerden test puanı düşük olan ve tanı almayan öğrenciler arasından seçilmiştir. Olgu ve kontrol grubundaki tüm öğrenciler için ayrıntılı bir genel bilgi formu doldurulmuştur. Her öğrencinin boyu ve kilosu aynı ölçüm aletleri kullanılarak belirlenmiştir. Bulgular: Yeme Tutum Testini doğru olarak dolduran 944 öğrenciden ölçek puanı 30 ya da üzerinde olan 101 öğrenciyle yapılan tanısal görüşmelerde 25 öğrenciye yeme bozukluğu tanısı konmuştur. Bu 25 öğrenciden 17’si bulimia nervoza, 8’i tıkınırcasına yeme bozukluğu tanısı almıştır. Olgu grubunun normal kontrol grubuyla karşılaştırılması sonucunda ortalama kilo, okula isteksizlik, evden kaçma davranışı, menstrüasyon düzensizliği gibi değişkenlerdeki farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Ergenler arasında yeme bozukluklarının nadir olmadığı görülmektedir. Yeme bozukluklarının gizlilik içinde var olması, tedavi için başvuru oranının düşüklüğü ve uzun hastalık süresinin prognozu olumsuz etkilemesi olguların erken tanınmasının ve psikiyatrik yardım sağlama yolları konusunda aydınlatılmasının önemini ortaya koymaktadır.