Bu çalışmanın amacı, biyopsikososyal bir değişme ve büyüme süreci içinde olan ergenlerin, hangi ruhsal yakınmalar ile Çocuk ve Ergen Psikiyatrisine başvurdukları ve hangi tanı ölçütlerini karşıladıklarını araştırmaktır. Yöntem: İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı?na 2001-2002 yılları arasında başvuran 12-18 yaş arası 1079 ergen (638 erkek, 441 kız), belirti ve tanısal yönden geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Tüm olguların başvuru yakınmaları incelendiğinde, 226 belirti saptandı. Bulgular, sıklık sırasına göre cinsiyet farklılıkları gösterse de, en fazla görülen ortak yakınmaların sinirlilik, okul başarısızlığı, tırnak yeme, sıkıntı hissi, içe kapanıklılık, yaşıtları ile anlaşamama ve kardeş kıskançlığı olduğu görüldü. DSM-IV tanı ölçütle­rine göre yapılan değerlendirmelerde 200 ergen (%18.54) tanı almadı. 613 ergen (%56.81) Eksen I bozukluğu, 203 ergen (%18.81) Eksen II bozukluğu, 63 ergen (%5.84) Eksen III bozukluğu olarak tanı dağılımı gösterdiler. 165 ergen (%15.29) komorbid tanı aldı. Sonuç: Eksen I tanı dağılımlarının yüksek oranda olduğu ergenlerdeki tanılar değerlendirilerek tartışılmıştır. %18.53 oranında tanı almayan grubun, DSM-IV tanı ölçütlerini karşılamaması, ergenlerde belirli tanısal değerlendirme içinde sınırlı kalınamayacağı olasılığını düşündürmektedir.