Bu çalışmada, anne - kız ilişkisi ile kızın yaşam doyumu ve benlik saygısı göz önünde tutularak iyi olma hali arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın katılımcıları yaş ortalaması 21.62 (SD = 2.35) olan 426 kız üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Veri toplama sürecinde Anne-Yetişkin Kız Ölçeği (Rastogi, 1995), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (Rosenberg, 1965) ve Yaşam Doyum Ölçeği (Diener, Emmons, Larsen, & Griffin, 1985) kullanılmıştır. Anne - kız ilişkisi ölçeğinin alt ölçekleri (bağlılık, karşılıklı bağlılık ve hiyerarşiden kaynaklanan saygı) ile iyi olma halinin iki bileşeni olan yaşam doyum ve benlik saygısı arasındaki ilişkiyi incelemek üzere kanonik korelasyon ve hiyerarşik çoklu regresyon analizleri kullanılmıştır. Bu analiz sonuçları anne - kız ilişkisi ile kızların iyilik hali (yaşam doyumu ve öz saygı) arasında olumlu pozitif ilişki olduğunu göstermiştir.