Benzin koklanması sonucunda zehirlenme durumunun ortaya çıkması küresel bir öneme sahip olmakla birlikte, çok az sayıda çalışma ergenlerde benzin kötüye kullanımının prevalansını, arasındaki ilişkileri ve özelliklerini incelemiştir. Bu çalışma, suç işleme davranışı nedeniyle yatılı olarak tedavi altında bulunan bir grup ergenle gerçekleştirilmiştir. Standardize edilmiş ölçekler, yapılandırılmış bir görüşme yöntemi aracılığıyla 723 ergene(çalışma örnekleminin %97.7?sine) uygulanmıştır. Ergenlerin beşte birinden daha fazlası(%21.9?u) yaşam boyu benzin kötüye kullanımı bildirdi. Benzin kullanıcıları orantısız bir şekilde beyaz ırktan ve fakir, kırsal alanda oturan ergenlerden oluşmaktaydı. Benzin kötüye kullanımı olan ergenler, benzin dışında başka bir uçucu madde kötüye kullananlar ya da uçucu madde kullanmayanlar ile karşılaştırıldığında, daha fazla psikiyatrik eş tanı almaya, son dönemde daha yüksek oranda psikiyatrik sıkıntıya maruz kalma öyküsüne ve daha yüksek düzeyde geçirilmiş travma öyküsüne sahip olmaya, uçucuları kendi kendini sağaltım amaçlı kullanmaya eğilimliydiler ve daha ciddi antisosyal kişilik özellikleri ve davranışlar sergilemekteydiler. Çok değişkenli analizler kullanıldığında, daha küçük yaştaki katılımcıların, erkeklerin, küçük şehirlerde yaşayan gençlerin ve yoğun biçimde intihar düşüncesine sahip katılımcıların, akranlarıyla karşılaştırıldıklarında daha yüksek düzeyde yaşam boyu benzin koklama davranışı gösterdiği saptanmıştır. Uçucuların kendi kendini iyileştirme amaçlı kullanılması ve tedaviye başlamadan önceki yıl süresince gözlenen suç davranışının sıklığı, benzin koklamanın yıllık sıklığını belirlemektedir. Benzin koklama, antisosyal gençlerden oluşan bu örneklemde endemikti ve ciddi psikiyatrik hastalıklara eşlik etmekteydi.