Amaç: İlköğretim ikinci kademede eğitim gören ergenlerde yaşam kalitesi düzeylerinin ve belirleyicilerinin saptanması. Yöntem: Araştırma kesitsel tipte bir çalışmadır. Araştırma İzmir ili Bornova ilçe merkezindeki ilköğretim okullarının 6., 7., 8. sınıflarında yapıldı (s=17545). Araştırma verileri Nisan-Haziran 2009?da toplandı. Örneklem büyüklüğü desen etkisi 2 alınarak, %50 yaygınlık, %95 güven aralığında, örneklem hatası 0.05 kabul edilerek 736 olarak hesaplandı. Çalışmada dört form kullanıldı: Kiddo-Kindl, DSÖ HBSC 2001/02 Anket Formu, Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu, Sosyodemografik Anket Formu. Araştırmanın verileri SPSS 10.0 bilgisayar istatistik paket progra-mında değerlendirildi. Verilerin analizinde, Student t testi, Mann Whitney-U testi, One-Way ANOVA, lojistik regresyon modeli. Bulgular: Öğrencilerin %48'i aile ile sosyal ilişkilerini, %36.3'ü aile-okul ilişkilerini, %34.7'si öğretmen tutumu-nu, %42.6'sı anne tutumunu ve %40.9'u baba tutumunu ortalama puanın altında olarak algılamaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgular doğrultusunda gençlerin yaşam kalitelerinin sosyoekonomik düzey, aile ile sosyal ilişkiler, aile-okul ilişkisi, algılanan öğretmen tutumu, okula tutum ve sağlık davranışlarından etkilendiği belirlenmiştir. Tartışma: Çalışmanın sonuçlarına göre, ergenlerde sağlığı geliştirmeye yönelik çalışmalar, olumlu anne-baba tutumu ve olumlu okul yaşamının sağlanmasına yönelik çalışmalarla ergenlerin yaşam kalitelerinin artırılması gereklidir.