Ülkemizde cinsel istismara maruz kalmış çocuk ve ergenlerin klinik ve demografik özelliklerini inceleyen çalışma sayısı azdır. Bu çalışmada, adli makamlarca cinsel istismara uğradıkları gerekçesiyle kliniğimizden ruhsal durum muayenesi yapılarak adli rapor düzenlenmesi istenen çocuk ve ergenlerin sosyokültürel özelliklerinin ve uğradıkları istismarın özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bakırköy Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği’nde 2007-2010 yılları arasında adli değerlendirme-ye tabi tutulan 135 çocuk ve ergen cinsel istismar mağdurunun tıbbi ve adli dosyalarındaki bilgileri geriye dönük olarak incelenmiştir. Mağdurların demografik karakteristikleri (yaş, cinsiyet) ve istismarın karakteristik özellikleri (istismarcı-mağdur ilişkisi, istismarın türü, süresi) incelenmiştir. Bulgular: Çalışmamızda daha sık kız çocuklarının istismara maruz kaldığı (kız %80.7, erkek %19.3) belirlenmiştir. İstismarcıların %80.0’ının mağdur olan çocuk ve ergenin aile üyelerinden, akraba veya tanıdık kimselerden) oluştuğu belirlenmiştir. İstismar türünün sıklıkla dokunma, okşama (%24.4) ve vajinal penetrasyon (%27.4) şeklinde olduğu, istismar yönteminin en sık zorlama (%51.1) ve kandırma olduğu (%29.6) belirlenmiştir. Sonuç: Bulgularımız, cinsel istismara maruz kalan çocuk ve ergenlerin çoğunun kızlardan oluştuğunu, istismar edenlerin çoğunun ise mağdur olan çocuk ve ergenin aile üyelerinden, akraba veya tanıdık kimselerden oluştuğunu göstermiştir. Cinsel istismara daha çok kız çocukların maruz kaldığı, yaş ilerledikçe bu oranın arttığı saptanmıştır. Türkiye’de küçük yaşlardan itibaren özellikle kız çocukları olmak üzere tüm çocukların cinsel istismar ile ilgili bilgilendirilmesi ve böyle bir istismara uğradıklarında yardım alabilecekleri merkezlerin oluşturulması önemlidir.