Davranışlara yön veren motivasyonun içsel ve dışsal kaynakları vardır. İçsel ve dışsal motivasyon kaynakları araştırmacılar tarafından geniş şekilde incelenmiş ve aralarındaki ayrım eğitimsel ve gelişimsel çalışmalara ışık tutmuştur. İçsel ve dışsal motivasyon kaynakları hem öğrenme süreci, hem de akademik başarı üzerinde etkilidir. Motivasyon kaynakları ile akademik başarı arasındaki ilişkilerin yapısı öğrenim kademelerine göre farklılık gösterebilmektedir. Bazı öğrenim kademelerinde dışsal, bazı öğrenim kademelerinde ise içsel kaynaklar daha işlevsel hale gelmektedir. Bu araştırma ile üniversite öğrencilerinin öğrenmeye dönük içsel ve dışsal motivasyon kaynakları ile genel akademik başarıları arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmaktadır. Kesitsel nitelikteki bu çalışma 522 öğrenci üzerinde yapılmıştır. Çalışmaya katılan üniversite öğrencilerinin 214’ü kadın (% 41.0), 308’si erkektir (% 59.0). Çalışmanın verileri anket yoluyla toplanmış ve Ki Kare istatistiği ile analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar, öğrenmeden zevk almak, konuların yararlı olduğuna inanmak, öğrenme merakı, bilgi sahibi olmak, öğrenme ihtiyacını karşılamak, öğrenmeye ilgi duymak gibi içsel motivasyon kaynakları ile akademik başarı arasında anlamlı ilişkiler olduğunu göstermiştir. Bu durum içsel motivasyon kaynaklarının akademik performansı arttırdığı anlamına gelir. Dışsal motivasyon kaynakları ile akademik başarı arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Sınıfta içsel ve dışsal motivasyon kaynakları bir arada yer alabilir. Fakat bu araştırmadaki sonuçlar, üniversite öğrencilerinin genel akademik başarıları üzerinde daha çok içsel kaynakların etkili olduğunu göstermektedir.