Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin intihar olasılıkları ile çalışılmıştır. Öğrencilerin intihar olasılıklarını, sosyal problem çözme, kişilerarası öfke ve suçluluk-utanç değişkenlerinin yordayıp yordamadığının ortaya konması ve onların yaş ve cinsiyet gibi niteliklerine göre intihar olasılıklarının saptanması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, 2009-2010 güz ve bahar dönemlerinde Hacettepe Üniversitesi'nin çeşitli bölümlerinde öğrenimlerine devam eden, 18-28 yaş arası 381'i kadın, 260'ı erkek toplam 641 öğrenciden veri toplanmıştır. Verilerin toplanmasında, intihar olasılığının belirlenebilmesi için Kull ve Gill (1988) tarafından geliştirilen ve Şahin ve Durak-Batıgün (2000) tarafından uyarlama çalışmaları yinelenen İntihar Olasılığı Ölçeği (İOÖ) kullanılmıştır. Öğrencilerin sosyal problem çözme düzeyleri D'Zurilla ve Nezu (1990) tarafından geliştirilen ve uyarlama çalışmaları Dora (2003) tarafından yapılan Sosyal Problem Çözme Envanteri'nin gözden geçirilmiş formu (SPÇE-R) ile belirlenmiştir. Araştırmaya katılan bireylerin kişilerarası öfke düzeylerinin saptanmasında Balkaya ve Şahin (2003) tarafından geliştirilen Çok Boyutlu Öfke Envanteri'nin bir ölçeği olan Kişilerarası Öfke Ölçeği, suçluluk ve utanç düzeylerinin belirlenmesinde ise Şahin ve Şahin (1992) tarafından geliştirilen Suçluluk-Utanç Ölçeği (SUTÖ) kullanılmıştır.Hiyerarşik çoklu regresyon sonuçları, üniversite öğrencilerinin intihar olasılıklarının, olumsuz benlik ve tükenme, hayata bağlılıktan kopma ve öfke düzeylerinin, sosyal problem çözme ve sosyal problem çözmeden daha az bir etkiyle de olsa kişilerarası öfke tarafından anlamlı olarak yordanabildiğini göstermiştir. Suçluluk-utanç değişkenlerinin ise bağımlı değişkenleri yordamadaki etkisi anlamlı bulunmamıştır. Ayrıca, intihar olasılığını ve olumsuz benlik ve tükenmeyi en iyi yordayan sosyal problem çözme bileşeninin probleme olumsuz yönelim, kişilerarası öfke bileşeninin ise intikam tepkileri olduğu görülmüştür. Hayata bağlılıktan kopmanın yordanmasında ise probleme olumlu yönelimin, öfkenin yordanmasında da içtepisel dikkatsiz yaklaşımın en büyük etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Hayata bağlılıktan kopmayı ve öfkeyi en iyi yordayan kişilerarası öfke bileşeni ise yine intikam tepkileridir. Öğrencilerin intihar olasılıklarının, yaş ve cinsiyet açısından farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koyabilmek için yapılan çok yönlü varyans analizi ve hesaplanan korelasyon değerleri sonucunda, intihar olasılığının bu nitelikler açısından farklılaşmadığı görülmüştür. Elde edilen tüm bulgular ilgili literatür dahilinde tartışılmıştır.