Öğrenci Hareketi: Yeni Bir Dönem Açalım

MAKALE

Öğrenci Hareketi: Yeni Bir Dönem Açalım

Yazar/Hazırlayan
Makale Türü
Dergi Bölümü
Dergi Adı
Sayı No
254
Yıl
Yer
Sayfa Aralığı
87-92
Tam Metin (PDF)
Kategori
Makale Özeti
İçinde bulunduğumuz dönemde öğrenci hareketinin ve genel olarak akademi içi hareketin bir tıkanıklık yaşadığı tespitiyle başlıyoruz. Bu tıkanıklık, yapısal olduğu kadar tarihseldir ve genel olarak belirli durumları görmezden gelmeyle de ilgilidir. Bizim önerimiz, bu tıkanıklığa bir dur diyecek öznelliğin geliştirilmesi yolunda kuramsal bir yaklaşımdan çok çeşitli belirlemeler aracılığıyla sunacağımız bu metnin, ya da başka metinlerin dolayımıyla bir tartışmanın ‘artık’ açılmasıdır. Öncelikle, öğrenci hareketinin ya da genel anlamıyla eğitim-akademi içinde gelişen hareketin metafiziğinin kurulamaması bir problem olarak karşımızda durmaktadır. Zira, halen eski alışkanlıkların, eski düşünsel mimarinin ya da bizim ‘eski dünya’[1] diyeceğimiz bir kapitalizmin içinden kurulan metafizik ile eyliyoruz. Tabii bu metafiziğin kuramsal eksikliği, ve gündelik hayat pratiğini görece tatmin eden niteliği, öncelikle düşünsel ve sonrasında eylemsel bir konformizme yol açmaktadır. Özellikle öğrenci hareketi içinde, bu düşünsel konformizmi aşmaya yönelik çabanın kısırlığı gözlemlenebilir. Öğrenci-militanın kendi eylemi ve kendi eyleminin dünyayla ilişkisi üzerine düşünmediği bir dönemdeyiz. Burada, kendini sol olarak deklare eden yapıların bu tarz bir düşünsel yönelime girmediğini de eklememiz gerekir. Gününü kurtarmaya endekslenmiş bir hareketin konformizme bulaşması kaçınılmaz gibi görünüyor. Öğrenci hareketini oluşturan öznelerin genel ya da majör temsilinin örgütlü solcular olduğu eklenirse, kısa vadede geliştirilecek bir alternatifin bu yapısal sıkışıklık içinden ‘çıkması’ olağan görünmüyor. Örgütlü solun, özelde öğrenci hareketine bakışının, genel olarak dünyayı değiştirme değil de kadro devşirme perspektifiyle kurulduğu düşünüldüğünde, kitle içinden kadro seçimi ve kadroların var olan yapıyla ilişkisinin ‘istenilen’ düzeyde devam ettirilmesinden ötede bir ilişkisellik gözlemlenmemektedir. Dolayısıyla da öğrenci hareketiyle ilişki kuran örgütlü solun (tabii yine majör düzeyden bahsetmekteyiz) kendi örgütsel ihtiyacını ve kendi örgütsel zamansallığını kurmaya ve kurtarmaya yönelik çabasından başka bir uzam tarif etmemiz zordur. Yani özetle, örgütlü sol, kendi politik alanını, kendi örgütsel yapısının devamı üzerinden, kendi gününü kurtarmak ve devam ettirmek üzerinden kurmaktadır. Bizim burada genel olarak muhatap almayı deneyeceğimiz özneler ise, ister örgütlü sol yapılar içinde olsun, ister bu majör temsillerin dışında varlık gösteren olsun, öğrenci hareketinin, eğitim sisteminin, ve akademi içi hareketlerin genel özneleri, ve bu öznelerin genelde nesneleştirdikleri kitlelerdir (örgütsüz öğrenciler, akademisyenler ve herkes).

Aslan, Ali - Bingöl, Hasret, Öğrenci Hareketi: Yeni Bir Dönem Açalım, Birikim Dergisi, İstanbul, 254, 2010, 87-92, pdf.