Dilin sözvarlığında önemli yere sahip olan deyimler, genel olarak eşdizimli (collocation) sözcükler içeren, sözdizimsel sınırlılıkları olan, kalıplaşmış sözler olarak kabul edilmektedir. Deyimlerin hem biçimsel hem de kavramsal özellikleri bulunmaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalarında, anlambilimsel özellikleri göz önünde bulundurulduğunda, deyimlerin söz konusu sınırlılıklardan bağımsız dilsel birimler olduğu ortaya konmaktadır. Her dilde olduğu gibi Türkçenin sözvarlığında da önemli bir yere sahip deyimlerin edinimi ve öğreniminin dil kullanımında önemli bir yere sahip olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, Türkçe Öğretmenliği Bölümünde öğrenim gören öğretmen adaylarının dilin sözvarlığında önemli yere sahip deyimlerin anlamsal açıdan tahmin edilebilirliklerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmada, öğrencilerin hangi türdeki deyimlerin anlamlarını tahmin edebildikleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu doğrultuda beşli Likert tipi bir ölçek üzerinde öğrencilerin deyimlere ilişkin bilgileri sınanmış ve hangi türde deyimlerin anlamlarını tahmin edebildikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın sonucunda örneklemde yer alan deyimler çerçevesinde öğrencilerin genelde deyim bilgilerinin yeterli düzeyde olmadığı ortaya çıkmıştır. Birinci dereceden üçüncü dereceye doğru tahmin etme düzeyleri yükselmektedir. Bu çalışmada birinci derece deyimlerin en az doğru tahmin edilen, üçüncü derece deyimlerin ise en fazla doğru tahmin edilen deyimler olduğu görülmüştür. Buna göre öğrencilerin deyimin anlamını tahmin ederken deyim bileşenlerinden birinin anlamını ipucu olarak kullandıkları görülmüştür. Bu durum öğrencilerin ikinci ve üçüncü derece deyimlerin anlamlarını tahmin etme düzeylerini artırdığını ortaya koymuştur.