Amaç: Bu araştırmanın amacı lise öğrencilerinin utangaçlıklarının algılanan anne baba tutumlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığının ve utangaçlık ile problem çözme yaklaşımları arasında anlamlı düzeyde ilişki olup olmadığının belirlenmesidir. Yöntem: Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi tesadüfi küme örnekleme yöntemi ile seçilen 377’si kız 275’i erkek olmak üzere toplam 652 öğrenciden oluşmaktadır. Örneklemi oluşturan öğrencilerin %24.7’si 9. sınıf, %44.5’i 10 sınıf %30’.8’i 11. sınıf öğrencilerinden oluşmaktadır. Öğrencilerin utangaçlıklarının belirlenmesinde Cheek tarafından 1990 yılında geliştirilen ve Güngör tarafından 2001 yılında Türkçe’ye uyarlaması yapılan ‘Utangaçlık Ölçeği’ kullanılmıştır. Öğrencilerin problem çözme yaklaşımlarının belirlenmesinde Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen Türkçe’ye uyarlaması Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından yapılan “Problem Çözme Envanteri” kullanılmıştır. Anne baba tutumlarının belirlenmesi amacıyla ayrıca bir ölçek uygulanmamıştır. Kişisel bilgi formunda anne baba tutumlarından kendilerine uygun olarak düşündüklerini işaretlemeleri istenmiştir. Verilerin analizinde varyans analizi, tukey testi, pearson momentler çarpım korelasyon katsayısı ve regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma soncunda lise öğrencilerinin utangaçlıklarının algılanan anne baba tutumuna göre anlamlı düzeyde farklılaştığı, algılanan anne baba tutumlarını otoriter olarak belirten öğrencilerin utangaçlık puan ortalamaları algılanan anne baba tutumlarını demokratik olarak belirten öğrencilerden anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Araştırmanın diğer bir bulgusunda da problem çözme yaklaşımlarından düşünen, kaçıngan, değerlendirici, kendine güvenli ve planlı yaklaşımların utangaçlık ile anlamlı düzeyde ilişkili olduğu bulunmuştur.