Dindarlık, yaşama ve hissetme yönüyle bireysel, tezahürleri açısından da sosyal bir olgudur. Dindarlık, bireysellik yönüyle ne kadar sübjektif bir karaktere sahip ise, sosyal tezahürleri yönüyle de o kadar objektif ve gözlemlenebilir bir özelliğe sahiptir. Böyle bir olgunun iç ve dış faktörlerden çeşitli derecelerde etkilenmesi, ona göre değişmesi ve şekillenmesi tabiîdir. Birey ve toplum hayatını yakından ilgilendiren dindarlık kavramının tanımı ve boyutları önemli bir konudur. Bireyin, düşünce, davranış ve duygularında ifadesini bulan dinle ilgili tepki cevaplardan hangilerinin dindarlık göstergesi, hangilerinin de sosyal, kültürel veya entelektüel eğilimlerinin ifadesi olduğunu dikkatle aynştırmak gerekir. Dinin temelini teşkil eden inanç, ibadet ve maneviyatla ilgili düşünce, davranış ve duygu ifadelerinin birer dindarlık göstergesi olduğu şüphesizdir. Mesela, İslam'ın iman esaslarını kabul ve tasdik, dua, havf ve recâ gibi manevî haller, namaz ve oruç gibi ibadetleri yerine getirme... ve benzeri hususlar, Müslümanlar için dindarlık göstergelerindendir. Dindarlık konusu, genellikle alan araştırmasına dayalı yöntemlerle ele alınarak incelenmektedir. Alan araştırmalarında veri toplama aracı olarak kullanılan anketlerin geliştirilmesi, güvenilirlik ve geçerliliklerinin uygun yöntemlerle kontrol edilmesi, belli seviyede teorik ve teknik yönden bilgi birikimini gerekli kılmaktadır. Aynı şekilde, alan araştırmasından elde edilen verilerin analizi ve yorumlanması da, temel ve uygulamalı istatistik konularında bilgi sahibi olmayı gerektirir. İstatistiksel testlerin üçüncü şahıslara yaptırılması, elde edilen sonuçların gereği gibi ifade edilip yorumlanamaması da, hatta test sonuçlarının hatalı okunması gibi riskleri de beraberinde getirebilmektedir.