Bu araştırmada, öğrencilerin yabancı dil başarı düzeyleri, yabancı dil programına karşı tutumları ve yabancı dil başarı düzeyleri ile yabancı dil programına karşı tutumları arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı araştırılmıştır. Araştırma 2009-2010 eğitim ve öğretim yılında, Aksaray Üniversitesi bünyesinde bulunan İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Eğitim Fakültesi, Mühendislik Fakültesi ve Fen-Edebiyat Fakültesi birinci sınıfında öğrenim gören öğrenciler ile yürütülmüştür. Araştırmaya üniversitenin bu fakültelerin 17 farklı Anabilim dalında öğrenim gören ve tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen toplam 457 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin program konusunda bir görüşe sahip olabilmeleri için güz döneminin sona ermesi beklenmiştir. Bu öğrencilere araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu, bir adet İngilizce başarı testi ve Toker (1999) tarafından geliştirilen Yabancı Dil Tutum Ölçeği uygulanmıştır. Ölçeklere eksiksiz yanıt veren 333 öğrencinin ölçek puanları değerlendirmeye alınmıştır. Veriler SPSS 16.0 istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Ölçme araçlarından Yabancı Dil Başarı Testi ve Yabancı Dil Tutum Ölçeği'nden elde edilen puanlar üzerinde öğrencilerin öğrenim gördükleri yüksek öğretim programlarına göre karşılaştırmalarda tek yönlü varyan analizi (ANOVA), öğrencilerin cinsiyetlerine ilişkin karşılaştırmalarda t-testi kullanılmıştır. Öğrencilerin yabancı dil başarılarının yordanmasında ise regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda öğrencilerin yabancı dil başarı seviyeleri ile yabancı dil tutumuna karşı anlamlı düzeyde bir ilişki bulunmamıştır. Ayrıca yabancı dil tutumuna ilişkin toplam varyansın öğrencilerin yabancı dil başarısını açıklamadığı görülmüştür. Ancak öğrencilerin öğrenim gördükleri fakülte ve yüksek öğretim bölümlerine bağlı olarak yabancı dil başarı seviye puanları arasında anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur. Mühendislik Fakültesi öğrencileri en yüksek başarı puanına sahip iken, Fen ve Edebiyat Fakültesi öğrencileri en düşük başarı puanına sahiptirler. Öğrencilerin öğrenim gördükleri yüksek öğretim bölümleri açısından ise en yüksek başarı puanına sahip bölüm, Fizik bölümü öğrencileri olarak bulunmuşken, en düşük başarı puanına sahip öğrenciler Harita Mühendisliği bölümü öğrencileri olarak bulunmuştur. Benzer şekilde, öğrencilerin öğrenim gördükleri Fakülte ve yüksek öğrenim bölümlerine göre de öğrencilerin yabancı dile karşı tutum puanları arasında anlamlı istatistiksel fark bulunmuştur. Buna göre en yüksek tutum puanına Fen ve Edebiyat ve fakültesi öğrencileri sahip iken, en düşük tutum puanına Eğitim Fakültesi öğrencileri sahiptir. Öğrencilerin öğrenim gördüğü yüksek öğretim programları açısından bakıldığında ise Biyoloji Bölümü öğrencileri en yüksek tutum puanına sahip iken, Sınıf öğretmenliği Bölümü öğrencilerinin tutum puanlarının en düşük olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Diğer bir sonuç ise; öğrencilerin cinsiyetlerine göre yabancı dil başarı puanları arasında anlamlı bir fark ortaya çıkmaz iken, tutum puanları arasındaki farkın anlamlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre kız öğrencilerin, erkek öğrencilerden daha yüksek tutum puanına sahiptirler. Elde edilen bulgular doğrultusunda aşağıdaki öneriler göz önüne alınabilir. Uzun süreli bir dil eğitimi programı yerine kısa süreli ancak yoğun bir dil eğitimi programı tercih edilebilir. Dil eğitimi programında öğrencilerin ilgi ve ihtiyaçları daha çok göz önünde bulundurulabilir. Öğrencilerin dile karşı daha olumlu bir tutum geliştirmeleri ve daha homojen gruplar ile dersler yürütülebilir.