Bu araştırmanın amacı, İlişki Geliştirme Programı'nın üniversite öğrencilerinin ve partnerlerinin ilişki doyumu düzeyleri üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmada ön-test, son-test ve izleme testi kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır.Araştırma, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında, deney ve kontrol gruplarının her birinde altı çift yer almıştır. Araştırmada veriler, İlişki Durum Belirleme Ölçeği, İlişki İstikrarı Ölçeği ve deney grubundaki bireylerin eğitim programını değerlendirdikleri odak grup görüşmesi kayıtları ile elde edilmiştir. Deney ve kontrol gruplarına İlişki Durum Belirleme Ölçeği ve İlişki İstikrarı Ölçeği ön-test olarak verilmiştir. Deney grubuna araştırmacı tarafından, yedi haftalık İlişki Geliştirme Programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna herhangi bir eğitim verilmemiştir. Son testlerde her iki gruba da İlişki Durum Belirleme Ölçeği ve İlişki İstikrarı Ölçeği uygulanmıştır. Bunun yanı sıra, deney grubundaki bireylerin eğitim programını değerlendirdikleri bir odak grup görüşmesi yapılmıştır. İzleme ölçümleri, son test uygulamasından iki ay sonra yapılmıştır. İlişki Durum Belirleme Ölçeği ve İlişki İstikrarı Ölçeği'nden elde edilen verilerin çözümlenmesinde Mann Whitney U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. Deney grubundaki bireylerin eğitim programını değerlendirdikleri görüşme kayıtlarının çözümlenmesinde ise betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, deney ve kontrol gruplarının son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, deney grubundaki bireylerin ölçeklerden aldıkları deney öncesi ve deney sonrası puanları arasında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Uygulanan yedi oturumluk eğitim programı, deney grubuna katılan bireylerin ilişki doyumu düzeylerini artırmıştır. Buna karşın, deney grubundaki bireylerin son-test ve izleme testi ölçümleri arasında fark olduğu ortaya çıkmıştır. Bir başka deyişle, deney grubuna verilen eğitimin, uygulamadan iki ay sonra etkisinin kalıcı olmadığı görülmüştür. Araştırmada elde edilen nitel bulgular, deney grubuna uygulanan eğitim programının katılımcıların kişilerarası iletişim becerilerine ve ilişkilerine yönelik olumlu etkileri olduğunu göstermektedir.Bulgular ilgili literatür ışığında tartışılmış, psikolojik danışmanlara ve araştırmacılara yönelik önerilerde bulunulmuştur.