Bu çalışmanın amacı, moral duygular olan utanç ve suçluluk duygusuna yatkınlık ile negatif ve pozitif yaşam olayları hakkındaki yükleme biçimleri, başa çıkma stratejileri ve depresif semptom düzeyi arasındaki ilişkileri saptamaktır. Ayrıca, yükleme biçimleri ve başa çıkma stratejileri vasıtasıyla utanca yatkınlık ve suçluluğa yatkınlık ile depresif semptomatoloji arasında bir ilişki olup olmadığının araştırılması da bu çalışmanın diğer bir hedefidir. Çeşitli üniversitelerden olmak üzere, araştırmanın örneklemini dört yüz öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilere Yükleme Biçimleri Ölçeği, Başa Çıkma Yolları Ölçeği, Moral Duygular Ölçeği ve Beck Depresyon Envanteri uygulanmıştır. Korelasyon ve regresyon analizleri, utanca yatkınlık ve suçluluğa yatkınlığın, yükleme biçimleri, başa çıkma stratejileri ve depresif semptomatoloji üzerinde anlamlı bir etkisi olduğunu göstermektedir. Ayrıca, yükleme biçimlerinin başa çıkma stratejilerinin seçimini anlamlı bir şekilde yordadığı da sonuçlarda gözlenmektedir. Fakat yükleme biçimleri, beklenenin aksine, depresif semptom düzeyi ile hiçbir şekilde ilişkili bulunmamıştır. Başa çıkma stratejileri aracılığı ile, utanca yatkınlık ve suçluluğa yatkınlığın depresif semptomatoloji ile olan ilişkisine bakıldığında ise, sadece problem odaklı başa çıkma stratejilerinin utanca yatkınlık ve suçluluğa yatkınlık ile depresif semptom düzeyi arasındaki ilişkiyi kısmi olarak etkilediği görülmektedir. Sonuç olarak, tüm analiz sonuçları utanca yatkınlığın pozitif olarak, suçluluğa yatkınlığın ise negatif olarak diğer tüm değişkenlerin üzerinde ve ötesinde depresif semptomatoloji üzerindeki en kuvvetli belirleyiciler olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çalışmanın bulguları, utanca yatkınlığın, utanç duygusunun ve bu duygu ile ilgili durumların depresif semptomatolojide gözardı edilemeyecek kadar önemli bir yeri olduğuna işaret etmektedir. Tüm bulgular ilgili literatür ışığında tartışılmıştır.