Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı, sosyal destek ve problem çözme yaklaşımları arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik olup, sosyal destek ve problem çözme yaklaşımlarının sosyal kaygı puanlarını anlamlı düzeyde yordayıp yordamadığını belirlemektir.Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma evreni Selçuk Üniversitesi ile Ahi Evran Üniversitesinin öğrencilerinden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemi 2009-2010 eğitim-öğretim yılında Selçuk Üniversitesi'nin Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi, Teknik Eğitim Fakültesi ve Mesleki Eğitim Fakültesi; Ahi Evran Üniversitesi'nin Eğitim Fakültesi ve Fen edebiyat Fakültesinin çeşitli bölümlerinde öğrenim görmekte olan 1., 2., 3. ve 4. sınıf öğrencileri arasından tesadüfi örnekleme yoluyla seçilmiştir. Araştırma örneklemi 506'sı kız ve 305'i erkek olmak üzere toplam 811 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada; sosyal kaygı düzeyini belirlemek için Sosyal Kaygı Ölçeği, algılanan sosyal destek düzeyini belirlemek amacıyla Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, problem çözme düzeylerini belirlemek için Problem Çözme Envanteri ve öğrencilerin cinsiyeti, sınıfı ve anne baba tutumu ile ilgili bilgilerini belirleyebilmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde t testi, varyans analizi, tukey testi, pearson momentler çarpım korelasyon tekniği ve hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda kız ve erkek öğrencilerin sosyal kaygı (sosyal kaçınma, kritize edilme kaygısı ve değersizlik duygusu) düzeyleri farklılık göstermemektedir. Üniversite 2. sınıf öğrencilerinin sosyal kaygı alt boyutları olan sosyal kaçınma ve değersizlik duygusu düzeyleri 3. sınıf ve 4. sınıf öğrencilerine göre yüksektir. Üniversite 1. sınıf ve 2. sınıf öğrencilerinin sosyal kaygı alt boyutu olan kritize edilme kaygısı düzeyi 3. sınıf öğrencilerine göre daha yüksektir.Araştırmanın diğer bir bulgusunda da demokratik anne baba tutumuna sahip üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı alt boyutlarından olan sosyal kaçınma ve değersizlik duygusu düzeyleri ilgisiz, koruyucu ve tutarsız anne baba tutumuna sahip öğrencilerden daha düşük olduğu bulunmuştur. Otoriter anne baba tutumuna sahip üniversite öğrencilerin sosyal kaygı alt boyutları olan kritize edilme kaygısı ve değersizlik duygusu düzeyleri ilgisiz anne baba tutumuna sahip öğrencilerden daha düşüktür. Demokratik anne baba tutumuna sahip öğrencilerin sosyal kaygı alt boyutu olan kritize edilme kaygısı düzeyler ilgisiz ve koruyucu anne baba tutumuna sahip öğrencilerden daha düşüktür.Sosyal kaygının sosyal kaçınma, kritize edilme ve değersizlik duygusu ile aile, arkadaş ve öğretmenden algılanan sosyal destek arasında negatif yönlü anlamlı düzeyde ilişki vardır. Sosyal kaygının sosyal kaçınma, kritize edilme ve değersizlik duygusu ile problem çözme yaklaşımları arasındaki ilişkiler incelendiğinde sosyal kaygının tüm alt boyutları ile problem çözme yaklaşımları arasında pozitif yönlü anlamlı düzeyde ilişki vardır.Üniversite öğrencilerinin algıladıkları sosyal desteğin aile, arkadaş ve öğretmen alt boyutları sosyal kaygının sosyal kaçınma alt boyutunu, aile ve arkadaş alt boyutları kritize edilme kaygısı alt boyutunu ve aile, arkadaş ve öğretmen alt boyutu ise değersizlik duygusu alt boyutunu anlamlı düzeyde yordamaktadır. Problem çözme yaklaşımı sosyal destekle birlikte problem çözme yaklaşımlarından kendine güvenli yaklaşım sosyal kaçınma boyutunu; aceleci, düşünen ve kendine güvenli yaklaşım kritize edilme kaygısı boyutunu; aceleci, kaçıngan, kendine güvenli ve planlı yaklaşım değersizlik duygusu boyutunu anlamlı düzeyde yordamaktadır.