Bu araştırmanın amacı, Ankara'da okuyan genel lise öğrencilerinin öznel iyi oluş ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek; öznel iyi oluş ve sosyal beceri düzeylerinin cinsiyet, sınıf düzeyi, anne-baba tutumları, ebeveyn gelir durumları, akademik başarıları ve katıldıkları aktiviteler açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olup olmadığını incelemektir.Araştırma, liselerde okuyan ergenlerin öznel iyi oluşları ile sosyal beceri düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığını test etmek üzere hazırlanan ilişkisel tarama modelinde bir çalışmadır.Araştırma, 2009-2010 Öğretim yılının ilk yarıyılında Ankara İli Çankaya ilçesinde bulunan 20 genel liseden 9,10 ve 11. sınıflarına devam eden 222 kız ve 223 erkek toplam 445 öğrenci araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırma kapsamında Sistematik Tabakalamalı Örnekleme yöntemi ile Çankaya İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ve Çankaya Rehberlik Araştırma Merkeziyle görüşülerek elde edilen alt, orta ve üst gelir durumunu temsil ettiği belirlenen ikişer okuldan toplam altı okul belirlenmiştir. Bu okullardan da her sınıf düzeyini temsil eden ikişer sınıf araştırmaya dâhil edilmiştir.Araştırmada ölçme aracı olarak Öznel iyi-Oluş Ölçeği-Lise formu (Özen, 2005), Sosyal Beceri Envanteri (Yüksel,1998) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır.Araştırma bulgularına göre sosyal beceri ve öznel iyi oluş düzeyleri arasında pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Global sosyal beceri düzeyleri cinsiyet bakımından incelendiğinde kız öğrencilerin ortalamalarının erkek öğrencilerden daha yüksek olduğu saptanmıştır. Öznel iyi oluş ve global sosyal beceri düzeyleri ile aile gelir durumları, akademik başarı durumları ve katıldıkları aktiviteler arasında anlamlı farklılıkların olduğu saptanmıştır. Öznel iyi oluş düzeyleri ile anne baba tutumları arasında anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir.