Bu araştırmada genç ve ilk yetişkin evlilerde kıskançlığın din psikolojisi açısından tahlili yapılmıştır. Bu bağlamda evli çiftlerde dindarlık ile kıskançlık arasındaki ilişki, farklı boyutlarıyla ele alınmıştır. Araştırmanın örneklemini 18-40 yaş arasında rastgele seçilmiş 447 evli katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini Marmara bölgesinde üç ilden (İstanbul, Kocaeli ve Sakarya) rastgele seçilmiş genç ve ilk yetişkin evliler oluşturmaktadır. Araştırmada anket metodu kullanılmıştır. Araştırma çalışmanın yapıldığı zamanla ve örneklem grubunun sorulara verdiği cevaplarla sınırlıdır. Bu anketler SPSS 15.0 istatistik programı ile analiz edilmiştir. Kıskanç bir kişilik oluşmasında bireysel ve sosyal faktörler önemli bir etkiye sahiptir. Kıskançlığın olumlu yönleri olduğu gibi, aşırı kıskançlıklarda ise eşler hem maddi hem de manevi yönden zarar görmektedirler. Toplumumuzda evli çiftler arasındaki kıskançlık düzeyi yüksektir. Kıskançlık algısını cinsiyet, bireyin yaşadığı yer, gelir ve eğitim durumu, meslek ve evlenme şekli gibi değişkenler etkilemektedir. Araştırma bulgularına göre, dindarlık ile kıskançlık arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki vardır. Aşırı kıskançlık, eşleri dinin yasaklamış olduğu birtakım yasak fiilleri yapmaya sevk etmekte ve eşlerin dini yaşantısını olumsuz etkilemektedir. Kıskançlıkla başa çıkmada dua etmek önemli bir yere sahiptir. Dua eden birey, yenik düştüğü olumsuz duygular karşısında kendisini güçlü hissetmekte ve psikolojik olarak rahatlamaktadır. Yersiz bir kıskançlık krizi sonucunda eşler manevi sorumluluk duyarlar. Bu durumdaki birey ruhen rahatlamak için tövbe etmektedir. Toplumsal beklenti bağlamında ise aşırı boyutlara varmayan kıskançlık evlilik kurumu için gerekli görülmektedir.