Bu araştırma bir saha çalışması olarak ele alınmış, Keşan İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı ilköğretim ve orta öğretim okullarında öğrenim gören ergenlerin dua anlayışı anket uygulaması ile; cinsiyet, sınıf düzeyi, devam edilen okul, ailenin aylık geliri, annenin dindarlığı, anne babanın sağ olması, dramatik yaşanmışlık ve yaşanmış hastalık değişkenlerine göre incelenmiştir. Elde edilen verilere göre öğrencilerin duası bu değişkenlere bağlı olarak istatistiki olarak anlamlı bir farklılık göstermemiş, genel olarak öğrencilerin duası İslami öğretilere paralel bir eğilim içerisinde olduğu görülmüştür. Ancak, öğrenciler çoğunlukla dua etme eyleminde bulunmakta, duayı ihtiyaç olarak görüp, dua ettiklerinde maddi manevi faydasının olduğuna inanmaktadırlar. Dua ederken sadece kendilerini değil ailelerini ve bütün insanlığı düşündüklerini ilgili seçeneklere katılarak belirtmişlerdir. Duayı sadece çaresiz oldukları zamanlarda değil içlerinden geldiği ve dinsel önem taşıyan zamanlarda da düzenli olarak gerçekleştirdiklerini göstermişlerdir. Duayı maddi faydasından çok manevi güç olarak görmektedirler. Öğrenciler içinde bulundukları gelişim dönemi özelliği itibariyle de soyut bir kavram olan duanın manevi gücünü kavrayabilmişlerdir.