Yakın zamanlarda Türkiye’de gençlerin gündelik yaşamlarında boş zaman etkinliği olarak dijital oyun oynama edimleri artmıştır. Bu artışın arkasında İnternet kafelerin yaygınlaşması ve bu duruma koşut olarak farklı sosyo-ekonomik statüye sahip gençlerin dijital oyunlara erişiminin giderek kolaylaşması yatmaktadır. Dijital oyun kültüründe oyuncu tarafından geliştirilen oyunsu tavrın, gerçek yaşamda oynanan oyunlardan farkı oyuncunun “oyunda/oyunun içinde” olmasıdır. Oyuncu, dijital oyunun zamanı ve uzamına bağlanmıştır ve oyundaki varlığının başarısı bu adanmışlığın yoğunluğuna bağlıdır.