Gençlik Çalışmasının Tarihi - Günümüz Çençlik Çalışması Politikasıyla İlgisi çalışmasında Griet Verschelden vd. (2009) gençlik çalışmalarının kimlik krizi içinde olduğunu öne sürüyor: Gençlik çalışmaları; hedef gruplar, amaçlar, yöntem açısından özgüllüğü ile tanımlanamamı ve etkili olduğunu gösterememiştir. Yazarlar, bu kimlik krizinin gençlik çalışmalarının tarihsel gelişimdeki bölünmüş hizmet yapısının bir sonucu olduğunu savunuyor. STK etkinlikleri kabul görmüştür ancak bunlar da seçici bir şekilde daha iyi durumdaki gençliğe ulaşıyor. Aynı zamanda açık gençlik çalışmaları daha geniş bir erişime sahip ama olumlu pedagojik sonuçlarına ilişkin bir kanıt sunamıyor. STK etkinliklerini en iyi savunan tez, sosyal beceri ve yeterlilikler için önemli bir enformel ortam oluşturmalarıdır. Buna rağmen, yazarlar seçilen hedef kitlenin etkisi olabileceğini ileri sürüyor. Çünkü zaten aktif ve yetkin olan genç insanlar kuruluşlara/örgütlere katılıyor ve aktif üyeleri haline geliyorlar. Açık gençlik çalışmaları (gençlik merkezleri) dezavantajlı gençleri çekiyor fakat, düzgün bir pedagojik girişim olmayınca “suç akademileri” haline gelme riski taşıyorlar. Yazarlar buna “erişilebilirlik paradoksu” diyorlar çünkü “işe yarayan çalışma erişilebilir değil, erişilebilir çalışma işe yaramıyor” (Verschelden vd., 2009: 151). Bu çalışma önemli bir konuyu düşünmemize neden olmuştur: Gençlik çalışmaları bugün ne durumda? Nereden geldi? Nereye gidiyor? Çok temel varoluşsal sorular da ortaya çıkıyor. Neden gençlik çalışması? Bu “sıradan gençler” için ne demek? Bu bir öğrenme ortamı mı? Kimliği ne?