Bu araştırmada lise öğrencilerinin şiddete yönelik tutumları ile okula bağlılık duygusu arasındaki ilişki araştırılmıştır. Tarama modeline göre yapılan araştırmada, öğrencilerin şiddete yönelik tutumlarını belirleyebilmek için Çetin (2004) tarafından geliştirilen Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği, öğrencilerin okul bağlılığını belirleyebilmek için Arastaman (2006) tarafından geliştirilen Okul Bağlılığı Ölçeği ve bağımsız değişkenlerle ilgili veri toplamak için de Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmanın evreni 2012-2013 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Beylikdüzü ilçesindeki devlet liselerinde okuyan öğrencilerdir. Araştırmanın örneklemini ise 461 öğrenci oluşturmaktadır.Araştırmada verileri analiz etmek için parametrik dağılımlarda bağımsız gruplar t testi (independent sample t test) ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmış, ANOVA analizlerinin anlamlı çıktığı durumlarda homojen varyanslarda Scheffe testi kullanılmıştır. Ayrıca non-parametrik dağılımlarda Kruskal Wallis H testi ve Mann Whitney-U testi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre öğrencilerin şiddete yönelik tutumları ile okula bağlılıkları arasında negatif yönde ilişki bulunmuştur. Öğrencilerin şiddete yönelik tutumları arttıkça okul bağlılıkları azalmaktadır. Öğrencilerin şiddete yönelik tutumlarının, cinsiyet, sınıf düzeyi, yaş, okul türü, anne eğitim düzeyi ve kardeş sayısı değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaştığı; buna karşılık anne-babanın medeni durumu, baba eğitim düzeyi ve ailenin algılanan gelir düzeyi değişkenlerine göre ise anlamlı düzeyde farklılaşmadığı görülmüştür.