Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin sosyal problem çözme düzeylerinin; sosyal yetkinlik, sınıf, cinsiyet, yaş, anne ve baba eğitim durumu değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Genel tarama modeline uygun olarak gerçekleştirilen araştırmanın evrenini, 2009-2010 akademik yılında Selçuk Üniversitesi'nde öğrenim gören lisans öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini, Selçuk Üniversitesi'nin farklı yedi fakültesinde öğrenim gören 493'ü kız (%58,1); 356'sı erkek (%41,9) toplam 849 birinci ve dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Verilerin analizi, SPSS 17.00 paket programında gerçekleştirilmiş; t testi, varyans ve regresyon analizleri ile Pearson momentler çarpım korelasyon katsayısı teknikleri kullanılmıştır. Yapılan istatistikî analizler sonucunda aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır: Cinsiyet değişkeni açısından kız ve erkek öğrencilerden elde edilen probleme olumlu yönelme ve akılcı problem çözme puanları arasında anlamlı düzeyde bir farkın olmadığı; kız öğrencilerden elde edilen probleme olumsuz yönelme puanlarının, erkek öğrencilerden elde edilenlere göre; erkek öğrencilerden elde edilen içtepisel dikkatsiz ve kaçınmacı yaklaşım puanlarının ise kız öğrencilerden elde edilenlere göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Sınıf, yaş, anne ve baba eğitim durumları açısından öğrencilerden elde edilen probleme olumlu ve olumsuz yönelme, içtepisel dikkatsiz ve kaçınmacı yaklaşım ile akılcı problem çözme puanları arasında anlamlı düzeyde bir farka rastlanmamıştır. Sosyal yetkinlik ölçeğinden elde edilen puanlar ile probleme olumlu yönelme ve akılcı problem çözme puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanırken; probleme olumsuz yönelme, içtepisel dikkatsiz ve kaçınmacı yaklaşım puanları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu bulunmuştur. Ayrıca sosyal yetkinlik puanlarının içtepisel dikkatsiz yaklaşım alt ölçek puanları hariç diğer sosyal problem çözme envanteri alt ölçek puanlarını yordadığı bulunmuştur.