Bu çalışmanın amacı; bireyin yaşam stillerini belirlemede bireyin çocukluğunu geçirdiği yer, sosyo ekonomik durumu, cinsiyeti ve ana babasının bireye karşı tutumunu oluşturan çevresel şartların bireyin yaşam stilini oluşturmada ne derece etkili olduğunu incelemektir. Araştırmanın örneklemini 2010-2011 ögretim yılında Atatürk Üniversitesi'nin 9 fakültesine devam eden 251'i kız, 319'u erkek olmak üzere toplam 570 ögrenci oluşturmaktadır. Bu çalışmada, Kern (1982) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması araştırmacı tarafından yapılan Yaşam stilleri envanteri, Kuzgun (1972) tarafından geliştirilen Ana-baba tutum envanteri ve araştırmacı tarafından hazırlanan bilgi formu uygulanmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular ışığında, bireylerin ana-babalarını demokratik olarak algılamaları bireylerin yaşam stillerinde daha kontrolcü ve mükemmeli arayan bir yapıya sahip olmalarına yol açarken, ana-baba tutumunun otoriter algılanması bireylerin yaşamlarını sürdürürken pek fazla hırslı olmamaları ve çevresel olanakları daha kabul edici bir yaklaşım göstermelerine yol açmaktadır. Köydeki bireylerin yaşam stillerinin benlik saygısı ve beklenti odaklı olduğu görülürken ilçedekilerin kontrolcü ve mükemmeliyetçi olduğu, şehir merkezindekilerin ise daha mükemmeliyetçi ve kontrolcü yaşam stillerinin yanında memnuniyet alt ölçeğininde benimsendiği gözlenmektedir. Üst sosyo ekonomik koşullardaki bireylerin, daha mükemmeliyetçi ve kontrolcü yaşam stilini benimsediğini. Alt sosyo-ekonomik düzeydeki bireylerin ise benlik saygısı, beklentiler ve memnuniyet odaklı yaşam stilini kabullendiği bulgulanmıştır. Kızların erkeklere göre daha çok kontrolcü ve mükemmel olma isteklerinin ön planda olduğu erkeklerin ise kızlara göre daha kabullenici bir tavır sergileyerek memnuniyet, beklentiler alt ölçeğinin ve benlik saygısı alt ölçeğini daha çok benimsediği bulgulanmıştır. Çalışmada; üniversite öğrencilerinin yaşam stillerini; ana-baba tutumu, çocukluğun geçtiği yer, sosyo ekonomik statü ve cinsiyetin anlamlı düzeyde yordadığı bulgulanmıştır.