Üniversite Öğrencilerinin Beden Algısı ve Yeme Tutumları Arasındaki İlişki

TEZ

Üniversite Öğrencilerinin Beden Algısı ve Yeme Tutumları Arasındaki İlişki

Yazar/Hazırlayan
Üniversite
Enstitü/Fakülte
Anabilim Dalı
Tez Danışmanı
Tez Yılı
YÖK Tez No
329169
Sayfa Sayısı
129
Tez Türü
Yüksek Lisans
Tam Metin (PDF)
Kategori
Tez Özeti
Araştırmanın amacı; üniversite öğrencilerinin beden algısı ile yeme tutumu arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bunun yanında sosyodemografik özellikler ve ağırlık durumu üzerine baskı yapan etmenlerin de beden algısı ve yeme tutumu üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini SDÜ'de birinci öğretimde okuyan 1095 öğrenci oluşturdu. Araştırma verileri beş bölümden oluşan anket ile toplandı. Veriler bilgisayar ortamında, SPSS 17 paket programı ile değerlendirilmiştir. İstatistik analizde tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma ve yüzde dağılımı),Ki Kare, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, Pearson Korelasyon ve Spearmen Korelasyon, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Tukey ve bağımsız iki grup arası t-testleri kullanıldı. Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 21,2±2,0'ydi. Araştırma grubunun % 59,6'sını kız, % 40,4'ünü erkek öğrenciler oluşturmaktaydı. Öğrencilerin % 74,7'sinin BKİ'si 18,5-24,9 (normal), % 15,3'ünün >25 (kilolu) ve % 9,9'unun <18,5 (zayıf) dir. Öğrencilerin % 67,1'i normal ağırlıkta olduğunu, % 19,5'i kilolu/çok kilolu olduğunu, % 13,4'ü ise çok zayıf/zayıf olduğunu düşünmekteydi. Öğrencilerin yarıdan fazlası (% 57,1) aynı kiloda kalmak isterken, kilo vermek isteyenler grubun üçte birini oluşturmaktaydı (% 31,4). Öğrencilerin, ağırlık kaybetmek için % 30,4'ünün egzersiz, % 21,6'sının diyet yaptığı, % 11,8'inin öğün atladığı, % 2,3'ünün kendini kusturduğu saptandı. Öğrencilerin çoğu ağırlık kaybı için medyadan edindiği bilgileri kullanmaktaydı. Öğün atlama yaygındı ve (% 78,9) en sık atlanan öğün kahvaltıydı (% 49,3). Yaş arttıkça beden algısı puanının azaldığı belirlendi. Kız öğrencilerde beden algısı puanı düşüktü. Sınıf ilerledikçe beden algısı puanının düştüğü görüldü. Ailenin gelirinin ve aylık harçlık miktarının artmasıyla beden algısı puanının arttığı belirlendi. Öğrencilerin ağırlığı ile ilgili düşüncelerinin beden algısı puanlarını etkilediği, aynı kiloda kalmak isteyenlerin beden algısı puanının daha yüksek olduğu tespit edildi. Kilolu öğrencilerin yeme tutum puanları düşüktü. Öğrencilerin ağırlığı ile ilgili düşüncesine göre yeme tutum puanı arasında farklılık olduğu ve kilo vermek isteyenlerin yeme tutum puanının düşük olduğu belirlendi. Arkadaşları tarafından kilolu/çok kilolu olarak değerlendirilenlerin yeme tutum puanları düşüktü. Öğrencilerin beden algısı puanı arttıkça yeme tutum puanı da artmaktaydı. Bu araştırmanın sonucunda üniversite öğrencilerinin beden algısı ile yeme tutumu arasında ilişkinin olduğu, beden algısını etkileyen faktörler bulunduğu, öğrencilerin düşük beden algıları nedeniyle kilo kaybetmek üzere çeşitli yöntemlere başvurdukları ve bu yöntemleri uzman olmayan kişilerden etkilenerek uyguladıkları görüldü. Kişileri diyete teşvik etmek yerine hayatlarında sağlıklı ve dengeli beslenmeyi sağlayacak doğru bilgiler verilmelidir. Ebeveynlerin, arkadaşların ve medyanın gençler üzerindeki etkisi göz önüne alınmalı ve aileler bu konuda eğitilmeli ve medya daha dikkatli olmalıdır.

Çiftçi, Fatma Selcen, Üniversite Öğrencilerinin Beden Algısı ve Yeme Tutumları Arasındaki İlişki, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2012, Yüksek Lisans, pdf.