Araştırmanın amacı; üniversite öğrencilerinde travmatik yaşantıların anksiyete ve umutsuzluk düzeyi üzerindeki etkisini incelemek ve bunları okul, cinsiyet ve yaş değişkenleri üzerinden değerlendirmektir. Araştırmaya Haliç Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi ve Marmara Üniversitesinde okuyan 150 gönüllü katılmıştır. Veriler Bilgilendirme ve Onay Formu, Travma Sonrası Stres Tanı Ölçeği, Beck Anksiyete Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Araştırma örneklemini %61,3 kadın, %38,7 erkek katılımcılar oluşturmaktaydı. Katılımcıların % 73,3'ü hayatında en az bir travmatik yaşantı deneyimlemiş ve %26,7'si hiç travma deneyimlememişti. Araştırma sonucuna göre, anksiyete ve umutsuzluk düzeyinin travma değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermediği bulunmuştur. Travma sayısı ile anksiyete düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır fakat travma sayısı ile umutsuzluk düzeyi arasında % 18,4 pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Olayın şiddeti ile anksiyete ve umutsuzluk düzeyi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Olayın etkisi ile anksiyete arasında %36,0 pozitif yönde anlamlı bir ilişki, olay etkisi ve umutsuzluk düzeyi arasında %29,0 pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Araştırma sonucuna göre anksiyete ve umutsuzluk arasında % 33,0 pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptanmıştır.