Bu çalışma `şikâyet etme' sözeylemini, İngilizce öğrenen Türk öğrencilerde (İTÖ) incelemiştir. Araştırmada, üniversitede İngilizce öğrenen 100 Türk (İTÖ) ile anadili Türkçe (ADT) olan 108 öğrencinin şikayetleri, anadili İngilizce (ADİ) olan 92 öğrencinin şikayetleriyle kıyaslanmıştır. Tüm katılımcılar üniversite ogrencisiydi. Bu bağlamda, şikâyet gerektirecek on farklı durumdan oluşan Söylem Tamamlama Testi (STT) kullanılmıştır. Analiz yöntemi ile , bazı şikâyet stratejilerinin sıklığı ölçülüp, bu frekans değerleri birbiriyle karşılaştırılmıştır. STT'ne verilen yanıtlarda , onbir şikâyet stratejisinin kullanıldığı tespit edilmiş, stratejilerden, `İpucu,' (%25) `Rica'(%35) ve `Rahatsızlık'ın (%10) üç grup katılımcı arasında en çok kullanıldığı bulunmuştur. Geri kalan stratejilerin kullanım değerleri, her üç grup için %8'in altında kalmıştır. ADİ ve ADT grupları (temel gruplar), önemli istatistiksel farklar sergilemiştir. Bu bulgunun, iki dilin edimbilimsel stratejileri arasında bulunan tipolojik farklılıktan kaynaklandığı yorumlanmıştır. İTÖ grubu, diğer iki grup ile karşılaştırılmış ve üç grubun frekans değerlerinin arasında bulunan istatiksel farklar tespit edilmiştir. Şikayet stratejileri, ortaya çıkan üç çeşit başlık altına gruplandırıldı. Bu başlıklar, parentez içinde bulunan stratejiler ile sunulmuştur: Zayıf Edimbilimsel Aktarım (Modifiye Edilmiş Azarlama ve Dolaylı Suçlama) , Aktarım Bulunmama/ADİ-gibi davranış (Cevapta Bulunmama; Ipuçlar; Kötü Sonuçları; Direkt Suçlama ve Tehdit/Uyarma) Olumlu Edimbilimsel Aktarım, (İpucu, Azarlama (Davranış) ve Azarlama (Kişisel)) . İÖT'lerinin cevaplarında Güçlü Olumsuz Edimbilimsel Aktarımı belirtileri bulunmamış. Zayıf Olumsuz Edimbilimsel Aktarım, İOT'lerinin cevaplarında tek bir örneğinin bulunmasına rağmen, bazı İÖT'lerin cevaplarının analizi yapıldığında, anadil etkisinin (negatif edimbilimsel aktarımın) genelde var olduğunu tespit edilmiştir. Güç ve sosyal mesafe parametrelerinin sabit tutulduğu durumlarda katılımcıların şikâyet etme davranışları ile ilgili bulgular elde edilmiştir. İÖT ve ADT grupları, ADİ grubuna göre, otorite figürlerine (eşitsiz güç/yüksek sosyal mesafe bağlamlarında) daha fazla şikâyette bulunmuşlar , arkadaşlarına (eşit güç/düşük sosyal mesafe bağlamlarında) ve yabancılara (eşit güç/yüksek sosyal mesafe bağlamlarında) ise daha az şikâyette bulunmuşlardır. İTÖ grubunun otorite bağlamındaki davranışları , söz çokluğu olarak açıklanmış,bu kişilerin daha fazla açıklama yapmaları üstlerini daha fazla eleştirmek yada karşı gelmek için değil, ikinci dil limitlerini aşmak için yaptığı sonucuna varılmıştır. Bir başka açıklama da, İTÖ grubunun üstlerini eleştirmiş olması ve bu durumun araştırmada ADİ grubundan toplanan verilerin belirlediği normlar dahilinde tehlikeli bir sapma olarak değerlendirilmiş olmasıdır.