Gençlerin Şiddete ve Suça Eğilimlerinin Sosyolojik Temelli Nedenleri
Yazar/Hazırlayan
|
|
Üniversite
|
|
Enstitü/Fakülte
|
|
Anabilim Dalı
|
|
Tez Danışmanı
|
|
Tez Yılı
|
|
YÖK Tez No
|
308651
|
Sayfa Sayısı
|
252
|
Tez Türü
|
Yüksek Lisans
|
Tam Metin (PDF)
|
|
Kategori
|
|
Tez Özeti
|
Çocuk ve genç suçluluğu bireysel ya da hukuksal bir sorun olmaktan ziyade daha farklı ve geniş nedenlerle örülü toplumsal bir olgudur. Çocuklar gelişimlerini henüz tamamlamamış oldukları için, yönlendirilmeye, etkilenmeye ve istismara oldukça açıktırlar. Çocuğu suça yönelten faktörler, genel olarak bireysel ve çevresel nedenler olmak üzere iki temel gruba ayrılır. Bireysel nedenlerle hareket eden görüşler, çocukları ve gençleri doğrudan suç işleyenler olarak damgalamakta ve bu konuyu oldukça dar bir alanda açıklayabilmektedir. Oysa çocuklar ve gençler suça yönelen basit varlıklar değil, çevresel nedenlerle suça yönlendirilmiş, küçük ama bir o kadar da karmaşık dünyaları olan sosyal bireylerdir. Doğuştan suçlu çocuk yoktur. Önceleri hırsızlığı, cinayeti, istismarı, haksızlığı bilmeyen çocuğa, bunların hepsi başta ailesi olmak üzere; akrabaları, arkadaşları ya da iletişim araçları ile bir şekilde öğretilir. Aksi takdirde çocuğun suç işleme nedenine mantıklı bir cevap hiçbir zaman bulunamayacaktır. Çocukluğunda başlayan yanlışlar, gençliğinde bireye onanmaz sosyal yaralar açmaktadır. Bunların başında şiddet ve suç gelmektedir. Ailede fonksiyonel bozukluklar, parçalanmış ailelerin sayılarının giderek artması, ilgisizlik, eğitimsizlik, yoksulluk, işsizlik, arkadaş çevresi, hızlı nüfus artışı, çocuk istismarı, kentleşme, gecekondulaşma, eğitim sisteminin işleyişindeki aksaklıklar ve bozukluklar, çocuğun toplumsallaşması sürecini olumsuz etkileyen ve onu suça yönelten faktörlerdir.
|
Akıncı, Turgut, Gençlerin Şiddete ve Suça Eğilimlerinin Sosyolojik Temelli Nedenleri, Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2011, Yüksek Lisans, pdf.