Bu çalışmada suça karıştığı mahkemelerce sabit olmuş çocuk ve gençlerin ıslahevi ortamında alacakları üç aylık spor eğitiminin ve düzenli sportif aktivitenin, onların sosyal uyum düzeyleri ve iletişim yetenekleri üzerinde ne derece etkili olacağı sorusuna cevap aranmaktadır. Araştırmanın evrenini 2011 ve 2012 yıllarında Elazığ Çocuk Islahevinde tutuklu bulunan 90 çocuk ve genç oluşturmaktadır. Araştırma; deneysel bir araştırma olan, deney ve kontrol grubundan oluşan ön test, eğitim uygulaması ve son test uygulamalarını içeren kontrollü bir çalışmadır. Veri toplama aracı olarak 1- Kişisel Bilgi Formu, 2- Hacettepe Kişilik Envanteri (HKE), 3- İletişim Becerileri Envanteri uygulandı. Çalışmanın uygulaması, Elazığ Çocuk Eğitim Evi (Islahevi)nde yapıldı. Sonuçlar SPSS (20.0.0.1-2011) istatistik paket programında, eş-yapma testi (paired sample t-test) ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma sonunda denek grubundaki çocukların Sosyal Uyum ve İletişim Beceri puanlarında anlamlı şekilde artış olmuştur (p< 0,01). 3 aylık düzenli spor faaliyeti sonucunda ıslahevindeki çocuk ve gençler arasında sosyal uyum ve iletişim beceri düzeylerine bakıldığında, yaş, eğitim durumu, anne baba eğitim durumu, kardeş sayısı, aile gelir durumu, bakımlarından farklılıklar görülmüştür. Spor geçmişi bakımından çocuklar arasında sosyal uyumdaki farklılık aynı bulunurken (p< 0,01), iletişim becerisi bakımından bulunan farklılık çocuklar arasında benzer değildir (p< 0,01), (p< 0,05). Sonuç: Hükümlü çocuk ve gençlerin spor yapma alışkanlığı kazanmaları, onların sosyal uyum ve iletişim becerilerinin gelişimi için etkin bir araç olarak karşımıza çıkmaktadır. Spor, çocukların yeniden topluma kazandırılmaları, hayatlarını toplumla uyumlu şekilde sürdürebilmeleri için yürütülen rehabilitasyon sürecine dahil edilmelidir.