"Boş zaman" kavramı, toplum bilimcilere göre insanlık tarihi içinde hemen her dönemde ve uygarlıklarda yer almıştır. Bununla birlikte, "boş zaman" kavramına yüklenen anlam ve yaklaşım, içerik açısından ekonomide, özellikle üretim içindeki ilişkilerle farklı biçimlerde değerlendirilmiştir. Üretim ilişkilerinin insan-doğa etkileşiminden; insan-insan, insan-bilgi ve insan-teknoloji ilişkisine geçişi; toplumsal düzenlemede kullanılan zaman dilimine ve kullanılmayan, bireye bırakılan zaman dilimine yeni bir yaklaşım getirmiştir. Bu yaklaşım içinde bireyin tercihleri ve toplumun beklentileri yeni bir düzenleme yaratmıştır. özellikle, yirminci yüzyılın ikinci yarısında çalışma ve boş zaman kavramları birey- toplum ilişkisi içinde değişik kuramlar çerçevesinde irdelenmiştir. Bireyin sosyal, psikolojik, ekonomik, kültürel ve politik aktiviteleri sorgulanırken; bireyin kimliği, kişiliği ve içinde bulunduğu toplumsal ve fiziki çevre koşulları birlikte değerlendirilmiştir. Boş zaman dilimi içinde yer alan boş zaman değerlendirme ise; bireyin mesleki, ailevi ve sosyal görevlerini yerine getirdikten sonra, özgür iradesi ile ilgilendiği, bir dizi uğraşı içermektedir. Toplum bilimcilere göre, herhangi bir aktivite boş zaman değerlendirme haline gelebilir. Bu bağlamda, boş zaman değerlendirme kalıpları, günlük yaşamın diğer bütün aktiviteleri içinde görülebilir; boş zaman değerlendirme modelleri yaşamın anlam ve niteliğini değiştirmeye yardım edebilir. Bireyde boş zaman değerlendirme eğiliminin oluşması ve yönlenmesi, bir anlamda toplumsallaşma biçimi ve süreci ile yakından ilgilidir. Bireyin toplumsallaşma sürecinde sahip olduğu normlar ve değerler, onun ait olduğu alt-kültürünün ve içinde yer aldığı sosyal sınıfın ürünüdür. Bu araştırmada, Türkiye'de ilköğretim okullarında öğretmen olarak çalışmayı düşünen üniversite son sınıf öğrencilerinin; mesleki formasyon eğitimi dışında ve zorunlu gereksinimlerin yerine getirilmesi dışında kalan zamanında, katılacağı boş zaman aktivitelerinin seçimi ve aktivitelere katılım düzeyini etkileyen toplumsallaşma süreci içindeki yaşam deneyimleri "kişilik" özellikleri ile, çevre faktörleri ele alınmıştır. Özellikle çevresel faktörler, öğrencilerin toplumsal özellikleri ile boş zaman değerlendirme anlayış ve eğilimi, içinde bulundukları sosyal ve fiziki çevre özellikleri çerçevesinde irdelenmiştir.