Araştırmanın amacı; liseli ergenlerin 1999 Marmara Depremi sonrası travma algıları, sosyal destek ihtiyaçları ve geleceğe dönük umutsuzluk belirtileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu amaçla, Sakarya ilinde bulunan sekiz farklı lisedeki 417 öğrenciye; Katılımcı Bilgi Formları ile birlikte Travma Sonrası Gelişim Ölçeği, Sosyal Destek Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği uygulanmıştır. Çalışmamızda liseli ergenlerin umutsuzluk düzeyleri, travma algıları ve sosyal destek ihtiyaçlarının farklılaşma durumları üzerinde; cinsiyetlerinin, yaşlarının, 1999 Marmara Depremi sırasında Sakarya ilinde bulunup bulunmamalarının, devam ettikleri okul türlerinin, deprem sonrasında evlerindeki hasar durumlarının, depremde ailelerinden kayıp ya da yaralı olma/olmama durumlarının etkisi t-testi ve varyans analizi yöntemleri kullanılarak araştırılmıştır. Ayrıca liseli ergenlerin sosyal destek ihtiyacı ve umutsuzluk düzeyinin travma algılarına etkileri ise regresyon analizi yardımıyla incelenmiştir. Bulgulara göre; travma algısı ve sosyal destek ihtiyacı ile cinsiyet arasında anlamlı bir ilişki bulunamazken, umutsuzluk düzeyi ile cinsiyet arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Travma algısı ile 1999 Marmara Depremi sırasında Sakarya ilinde bulunma arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunurken, umutsuzluk düzeyi ile 1999 Marmara Depreminde aileden kayıp olma durumu arasında da aynı anlamlı ilişki bulunmuştur. Sosyal destek ve umutsuzluk düzeyi ile yaş arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı ortaya çıkarken, yaş ile travma algısı arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu belirlenmiştir. Bağımsız değişkenlerin etkilerini ayrı ayrı belirlemek amacıyla yapılan araştırmalarda ise; umutsuzluk düzeyi ile travma algısı arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı, sosyal destek ihtiyacı ile travma algısı arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu bulunmuştur. Bu bulgudan hareketle sosyal destek ihtiyacı travma algısını etkilerken, umutsuzluk düzeyinin travma algısı üzerinde herhangi bir etkisinin bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Afet dinamik bir olgudur ve afetle mücadele oldukça dinamik yaklaşımlar gerektirir. Halk sağlığı açısından afeti; öncesi ve hemen sonrası ile sınırlamak, doğru politikalar üretmemizi engelleyecektir. Afet sonrası geliştirilecek sağlık politikalarının mutlaka afetten yıllar sonrasını da içine alacak şekilde yapılandırılması gerekir.