Bu çalışmanın amacı, lise öğrencilerinde, ruh sağlığı ile algılanan anne-baba davranışları ve stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu üç boyut arasındaki ikili ve üçlü etkileşim, ve çeşitli sosyodemografîk değişkenlerin bu boyutlara ve etkileşim örüntüsüne katkısı irdelenmiştir. Uygulama, 1995 -1996 öğretim yılında, İzmir il merkezindeki normal sistemle eğitim yapan devlet liselerine devam eden lise 1. smıf öğrencileri arasından rastgele örneklemle seçilmiş 1128 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada daha önce Türkiye'de güvenilirlik ve geçerlilik çalışmaları yapılmış üç ölçek ("Kısa Semptom Envanteri", "Algılanan Anne-Baba Davranışları Envanteri" ve "Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği") ve ilgili olduğu düşünülen çeşitli sosyodemografîk bilgileri almaya yönelik oluşturulmuş Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Toplanan veriler tek yönlü varyans analizi, bağımsız örneklem t-test, two-paired t-test, basit faktöriyel ANOVA, Pearson bivariate korelasyon analizi, kısmi korelasyon analizi ve çoğul regresyon analizi yöntemleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, ayrı ayrı her üç ölçek puanının da cinsiyet, sosyoekonomik düzey, anne-babanın öğrenim durumu, okul başarısı değişkenlerine göre önemli ölçüde farklılaştığı saptanmıştır. Özellikle sosyoekonomik düzeyin, hem bu üç ölçekten alınan puanlan hem de birbirleriyle etkileşim örüntülerini önemli düzeyde etkiliyor olduğu saptanmıştır. Genel olarak; çocukların algısıyla, anne-babanın sevgi gösteren davranışları, çocukların amaçlarına ulaşmalarında yardımcı olmaları, tutarlı disiplin uygulamaları, aktif başa çıkma tarzları ile pozitif, pasif başa çıkma tarzları ile negatif ilişkili bulunmuştur. Anne-babanın cezalandırıcı davranışlarının ise stresle başa çıkma tarzları ile tam ters yönde etkileşim içinde olduğu saptanmıştır. Algılanan anne-baba davranışlarında sevgi ve desteğe yönelik davranışların ruhsal semptomatolojilerle negatif, cezalandırıcı anne-baba davranışlarının ise pozitif ilişki içinde olduğu görülmüştür. Ayrıca başa çıkma tarzlarının ruhsal semptomatolojilerle ilişkisine bakıldığında ise, aktif başa çıkma tarzları ruhsal semptomatolojilerle negatif, pasif başa çıkma tarzları ise pozitif ilişki göstermiştir. Üçlü etkileşimde, stresle başa çıkma tarzları ve algılanan anne-baba davranışlarının, birbirleriyle etkileşim göstererek ruhsal semptomlarla bir ilişki örüntüsü oluşturdukları saptanmıştır.