Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin arkadaş ve aileleriyle ilişkileri sosyal destek, doyum ve yalnızlık bağlamında incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi çoğu 20 yaşında olan 106 kız ve 100 erkek öğrenciden oluşmaktadır. Algılanan arkadaş ve aile desteği, arkadaş ve ailelerle olan ilişkilerden alınan doyum ile duygusal ve sosyal yalnızlık ölçümleri beş basamaklı ölçekler üzerinden verilen cevapların değerlendirilmesiyle bulunmuş, yalnızlık algısını ölçmek üzere, ayrıca, beş basamaklı UÇLA Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Deneklerin, genel olarak, sosyal destek algılarının yüksek, arkadaş ve aileleriyle olan ilişkilerinden memnun oldukları, yalnızlık düzeylerinin is düşük olduğu bulunmuştur. Algılanan arkadaş ve aile desteği açısından cinsiyet farkı olup olmadığını anlamak için 2 (cinsiyet) X 2 (sosyal destek türü: arkadaş, aile) desenli, son değişkenlerde tekrarlı ölçümlü ANOVA gerçekleştirilmiş, kızların destek algılarının erkeklerin destek algılarından daha fazla olduğu bulunmuştur. Ayrıca kızların erkeklere oranla arkadaş desteği algılarının daha fazla olduğu ve erkeklerin ailelerini daha destekleyici olarak algıladıkları gözlenmiştir. 2 (cinsiyet) X 2 (doyum) deseninde son değişkenlerde tekrarlı ölçümler olmak üzere gerçekleştirilen ANOVA sonucunda ise, doyum açısından kızlarla erkekler arasında anlamlı fark bulunmamıştır. 2 (cinsiyet) X 2 (duygusal ilişkisi olup olmama) X 2 (yalnızlık türleri) deseni üzerinde son değişkende tekrarlı ölçüm olmak üzere gerçekleştirilen ANOVA, duygusal yalnızlığın sosyal yalnızlığa oranla daha çok yaşandığını, duygusal ilişkisi olmayan öğrencilerin olanlara oranla duygusal yönden daha yalnız olduklarını göstermiştir. UÇLA Yalnızlık ölçeği'ndan alınan puanlar açısından kızlar ve erkekler ile duygusal ilişkisi olanlar ve olmayanlar arasında fark olup olmadığına bakılan 2 (cinsiyet) X 2 (duygusal ilişkisi olup olmama) desenli ANOVA sonucunda, erkeklerin kızlara, duygusal ilişkisi olmayanların olanlara oranla kendilerini daha yalnız hissettiklerini gözlenmiştir. Arkadaş ve aile desteğine ilişkin veriler üzerinde gerçekleştirilen faktör analizi sonucunda elde edilen sosyal destek türleri, çoklu regresyon yardımıyla, duygusal ve sosyal yalnızlığı yordamada kullanılmış, duygusal desteği en iyi kendine-saygı ile ilişkili arkadaş desteğinin ve ilgi ve cesaretlendirmeye yönelik aile desteğinin yordadığı, sosyal desteği ise en iyi, ait olma duygusunu yaşatan arkadaş vndesteği ile maddi-parasal aile desteğinin yordadığı bulunmuştur. UÇLA Yalnızlık Ölçeği, ayrıca, bu çalışmada elde edilen sonuçların Amerika Birleşik Bevletleri ile Avustralya'da aynı ölçekle, yine üniversite öğrencileri üzerinde gerçekleştirilen çalışmalarda elde edilen sonuçların karşılaştırılmasında kullanılmış, sonuçların benzer olduğu görülmüştür. Sonuçlar, cinsiyet rollerine ilişkin beklentiler, Türk toplumunda kişilerarası ilişkilere ilişkin yüksek beklentiler ve ergenlik dönemine özgü olduğu düşünülen kimlik krizi açısından tartışılmıştır.