Bu çalışmanın amacı, ortaöğretimde öğrenim gören ergenlerde görülen problem davranışları aile yapısı ve aile sorunları açısından incelemektir. Araştırmanın örneklemini, Isparta ilinde farklı ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören (283'ü kız ve 298'i erkek) 581 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma kapsamında, problem davranışları ölçmek amacıyla Gençtanırım-Kuru (2010) tarafından geliştirilen "Riskli Davranışlar Ölçeği", aile yapısını ve aile sorunlarını ölçmek amacıyla ise Gülerce (1992) tarafından geliştirilen "Aile Yapısını Değerlendirme Aracı" ve Tuğrul (1996) tarafından geliştirilen "Gençlik Dönemi Aile Sorunlarını Değerlendirme Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde, verilerin türüne göre, korelasyon (r), t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) yapılmış; F değerlerinin anlamlı olması durumunda farkın hangi gruplardan kaynaklandığını bulmak için Tukey testi uygulanmıştır. Bunun yanı sıra, aile yapısı, aile sorunları ve sosyo-demografik değişkenlerin, ergenlik döneminde görülen problem davranışlar üzerindeki yordama gücü için regresyon analizi kullanılmıştır. Sonuçlar, ergenlerde görülen problem davranışların tüm alt boyutlardaki aile sorunları ile pozitif yönde; aile yapısı ile negatif yönde anlamlı düzeyde ilişkiye sahip olduğu ve ergenlerde görülen problem davranışların, aile yapısı ve aile sorunları tarafından anlamlı düzeyde yordandığını ortaya koymaktadır. Ayrıca ergenlik döneminde görülen problem davranışların sosyo-demografik değişkenler açısından anlamlı düzeyde farklılaştığı bulunmuştur. Elde edilen bulgular, eğitimciler, psikolojik danışmanlar ve ruh sağlığı alanında çalışanlar açısından ele alınıp tartışılmış ve bir takım önerilerde bulunulmuştur.