Sosyo-ekonomik sebepler nedeniyle ülkemizdeki bazı gençler erken yaşlarda örgün eğitimden ayrılarak mesleki eğitime ya da tümüyle iş hayatına yönelmekte ve yetişkin dünyası içinde kendine bir yer edinmeye çalışmaktadır. Bu durumun kimlik gelişimi açısından en kritik dönemlerden biri kabul edilen ergenlik sürecinde olumsuz etkilerinin olabileceği düşünülmektedir. Konuyla ilgili yapılan çalışmalar saygın bir kimliğin ve sosyal karşılaştırmaların olumlu sonuçlarının öz-yeterlik gibi benlik elemanları üzerindeki etkilerinin olumlu olduğunu göstermektedir. Bu çalışmanın amacı çıraklık eğitimi kapsamında çalışan ergenlerin öz- yeterlik inançlarının kimlik, sosyal karşılaştırma eğilimi ve ilgili demografik değişkenler (cinsiyet, yaş, çalışılan bölüm, çalışma süresi, örgütsel aidiyet, ailenin aylık geliri, çalışma nedeni, anne-babanın eğitim durumu ve yaşam yeri) bağlamında incelenmesidir. Çalışma, Denizli ilinde faaliyet gösteren büyük ölçekli bir konfeksiyon işletmesinde çıraklık eğitimi kapsamında çalışan 213 ergen üzerinde gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların kimlik yönelimi Coşkun (2000) tarafından uyarlanan Kimlik Ölçeği ile, Sosyal karşılaştırma eğilimleri Gibbons ve Buunk (1999) tarafından geliştirilen ve Teközel (2000) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Lowa-Hollanda Karşılaştırma Yönelimi Ölçeği; öz-yeterlik düzeyleri ise Jerusalem ve Schwarzer (1981) tarafından geliştirilen Genel Öz-yeterlilik Ölçeğinin Türkçe versiyonu (Köseoğlu ve diğer., 2007) aracılığıyla ölçülmüştür. Bulgulara göre demografik değişkenlerden iş yeri aidiyeti, ailenin aylık gelir düzeyi ve yaşam yeri öz-yeterlik inançları ile pozitif ve anlamlı bir ilişki içindedir. Regresyon analizi sonucunda kimliğin, alt boyutlarından ise sadece kolektif kimlik yöneliminin öz-yeterlik inançları açısından anlamlı bir yordayıcı olduğu gözlenmiştir. Sosyal karşılaştırma eğiliminin ise performans boyutunun çalışan ergenlerin genel öz-yeterlik inançlarını anlamlı olarak yordadığı gözlenmiştir. İş yeri aidiyeti, ailenin aylık geliri, kolektif kimlik ve sosyal karşılaştırma eğiliminin performans boyutunun öz-yeterlik inançlarına ilişkin toplam varyansın %14'ünün açıkladığı, analize dahil edilen değişkenlerin her birinin anlamlı birer yordayıcı olduğu kaydedilmiştir.