Bu tez, bir dönemin yani 1990lar'ın kültürel dönüşümünü gençlik tecrübelerinin ürettiği fantezileri dikkate alarak aydınlatmaya çalışmaktadır. 1990lar tez boyunca, gençliğin toplumsal bir kategoriden giderek dışlayıcı kavramlar silsilesi olan bir sembolik sermayeye dönüşmesini kavramak için son derece verimli olan Gösteri Toplumu savını izleyerek kavramsallaştırılmaktadır. Tarihsel olarak inşa edilmiş farklı bir gençlik algısıyla beraber, tez 1980ler sonrası gençliğin apolitikliğine ve sessiz olduğuna dair yaygın kamusal inanışı bütünüyle olumsuzlamaya çalışmaktadır. Bu bağlamda anti-sosyal ve karamsar hicivlerine rağmen tez, fantezileri bilinen toplumsal aidiyetleri yerlerinden eden kültürel dönüşümde ayakta kalmak için gençlik tecrübesi tarafından üretilen toplumsal metinler? olarak ele alır. Dolayısıyla bu tez, tarihsel bağlam ile toplumsal metin ve onun öznesi arasındaki karşılıklı belirlenimi göstermek için 3 ayak üzerinde, yani gençlik, kültür ve fanteziler üzerinde durmaktadır. Diğer taraftan, fanteziler çok kısıtlı bir gençlik tecrübesini sabitlese bile sadece baskı altında tutma ve parçalanmadan ibaret bir tarihi değil; aynı zamanda yüceltilmiş bir geçmiş ya da umut vaat eden geleceğin aksine kendi güncellikleriyle hesaplaşan imkanları ve reddiyeleri de barındıran bir tarihi hatırlamada yardımcı olabilir. Sonuç olarak gösteri toplumuna yönelik görsel bir cevap olan fanteziler, historisist bir çerçevede küresel kapitalizmin yeni kültürcü sapağının yıkıp yeniden kurduğu gündeliklik içinde, bir çoklarına ayakta kalmak için mücadelelerine yön verebilecek ipuçları sunabilir.