Çalışmanın iki ana amacı bulunmaktadır: Birincisi, Türk gençlerinin çevresel sorunlara duygusal yaklaşımlarının derecesini ölçmek; ikincisi ise, çalışmanın sonuçlarım, G. Szagun ile V. I. Pavlov tarafından yapılan çalışma ile karşılaştırmaktır. Söz edilen çalışma, 1995 yılında, Rus ve Alman gençlerinin çevre konusundaki duygusal duyarlılıklarım ölçen karşılaştırmalı bir çalışmadır. Birbirinden farklı üç kültürde yetişen gençlerin, çevreye duygusal yaklaşımları arasındaki farkları ya da benzerlikleri görmek ve karşılaştırmak, çalışmanın önemli amaçlarından biridir. Çalışmadaki önemli parametreler; yaş, okul, cinsiyet ve kültürel değerlerdir. Szagun ve Pavlov tarafından yapılan çalışmada geliştirilen anket, Türkiye'deki çevresel sorunlar göz önünde tutularak uyarlanmış, Türkçe'ye çevrilmiş ve İstanbul'da, ikisi ise özel okul olmak üzere beş ayrı okulda, 12, 15 ve 18 yaşlardaki 658 gence uygulanmıştır. Her üç ülkede de, çevrenin tahrip edilmesine karşı hissedilen endişe, üzüntü ve kızgınlık duygulan yüksek oranlarda çıkmıştır. Çevresel sorunlar karşısında kayıtsızlık, her üç ülkedeki gençler tarafından da reddedilmiştir. Alman ve Rus gençler, çevrenin geleceğine karşı umutsuzluk duymayı da reddetmişler, ancak Türk gençler arasında umutsuzluk duygusu oldukça yüksek çıkmıştır. Alman gençler, üzüntü duygusu dışındaki her duyguya Rus ile Türk gençlerden daha güçlü bir şekilde katılmışlardır. Üzüntü duygusu, Türkler arasında, Rus ve Alman gençlerde olduğundan daha baskın çıkmıştır. Rus ve Alman gençlerin duygu yoğunluğu, yaşlan büyüdükçe azalma göstermiş, Türk gençlerinde ise tam tersi bir bulgu ile karşılaşılmıştır. Türk gençlerinin duygularının, yaşlan büyüdükçe daha da kuvvetlendiği gözlenmiştir. Her üç ülkede de kız öğrencilerin, erkek öğrencilerden daha duyarlı oldukları; özellikle 15 yaş grubunda bu farkın daha fazla vurgulandığı da bulgular arasındadır. Bu üç ülke arasındaki farklılıklar, toplumsal değerler ve kültürel boyutlar ile açıklanmıştır.