Bu araştırma, Ankara Üniversitesi'ne bağlı fakültelerde öğrenim gören öğrencilerin zayıflık sıklığını ve beslenme durumuyla ilişkisini, zayıflığı ortaya çıkaran etmenleri değerlendirmek amacıyla tesadüfi örneklem yöntemine göre belirlenen 254 denek üzerinde yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre 18-19 yaşındaki kız deneklerin % 33.33'ü, erkeklerin % 20.00'si, 20-21 yaşındaki kız deneklerin % 41.03'ü, erkeklerin % 20.00'si, 22-23 yaşındaki kız deneklerin % 12.82'si erkeklerin % 30.00'u, 24-25 yaşlarındaki kız deneklerin % 12.82'si erkeklerin % 30.00'unun, zayıf olduğu belirlenmiştir. Yapılan G testi ile aradaki ilişkinin cinsiyet yönünden önemsiz (P > 0.05) olduğu saptanmıştır. Günde üç öğün yemek yiyen zayıf deneklerin oram % 69.39, normal ve üstü kilodaki deneklerin oranı % 67.32'dir. Günlük öğün sayısı ile vücut ağırlığı arasındaki ilişki önemsiz (P > 0.05) bulunmuştur. Fiziksel aktivite yapan zayıf deneklerin % 44.90, yapmayan deneklerin %55.10 oranında olduğu, normal ve üstü kiloda olan fiziksel aktivite yapan deneklerin % 39.59'u, yapmayan deneklerin % 63.41 oranında olduğu saptanmıştır. Deneklerin aktivite durumları ile zayıflık durumları arasındaki ilişki yapılan istatistiksel analiz sonucu önemsiz (P > 0.05) bulunmuştur.11 Deneklerin yemek servis usûlü ile vücut ağırlıkları.arasındaki ilişkinin önemli olmadığı (P > 0.05) belirlenmiştir. Besinleri hızlı, yavaş veya orta hızda tüketmeyle zayıflık arasındaki ilişki de önemsiz (P>0.05) bulunmuştur Deneklerin sabah kahvaltısını atlama durumu ile zayıflık arasındaki ilişki önemli (P<0.05) bulunmuştur. Öğle ve Akşam öğününü atlama durumu ile deneklerin zayıflık durumları arasındaki ilişki istatistiksel yönden önemsiz bulunmuş olup, deneklerin ara öğünlerdeki besin tüketimi ile vücut ağırlığı arasındaki ilişki de önemsiz (P>0.05)dir. Süt, et, yoğurt, şekerli tatlıların, kurubaklagil ve meyve gibi besinlerin, tüm denekler tarafından tercih durumu ile zayıflık durumu arasındaki ilişki yapılan G testi analizleri ile önemsiz (P > 0.05), tahıl ve sebze grubu besinleri tercih durumu De zayıflık durumu arasındaki ilişki ise önemli (P < 0.05) bulunmuştur. Süt ve süt ürünleri, kuru baklagiller, tahıllar, meyveler, patates, hayvansal yağ, margarin, şeker ve diğer tatlılar, kuruyemiş, meşrubat ve çikolata gibi besinlerin tüketim sıklığı ile deneklerin vücut ağırlığı arasındaki ilişki yapılan G testi analizleri ile deneklerin vücut ağırlığı arasındaki ilişki yapılan G testi analizleri ile istatistiksel olarak önemli (P< 0.05) bulunmuş olup, et, salam, sosis, sucuk, pastırma, sebzeler ve bitkisel sıvı yağın tüketim sıklığı ile zayıflık durumu arasındaki ilişkinin ise önemsiz (P > 0.05) olduğu saptanmıştır. Deneklerin sigara kullanma ve günlük kullandıkları sigara adedi ile vücut ağırlıkları arasındaki ilişki yapılan istatistiksel analiz sonucunda önemli (P < 0.05), alkol tüketimi ile vücut ağırlığı arasındaki ilişki ise önemsiz (P>0.05) bulunmuştur.