İnsanın medeni fıtratı, aile ortamında güzel geliştirildiği takdirde medeniyeti kurma yetkinliği kazanmaktadır. Bu yüzden ailenin sağlam temeller üzerinde kurulması ve fertlerinin hak ve ödevlerinin bilincinde olması gerekmektedir. Kur’ân-ı Kerim bu gerçeği; ailenin kuruluşunu sağlam temellere dayandırmak ve fertlerinin hak ve ödevlerini nazari ve pratik misallerle genişçe açıklamak suretiyle ortaya koymaktadır. Bilhassa kıssalar içerisine yerleştirilen olumlu davranış modelleri, nesillerin nasıl sosyalleştirileceğine dair önemli bilgileri haiz bulunmaktadır. Kur’ân-ı Kerim’in en dar topluluk olan aile ve en geniş haliyle toplum için ön gördüğü sosyalleştirme ilkesi; hakkın her şeyden üstün tutulması ve inanç birliğine dayalı kardeşlik bilinci kazandırmaktır. Böylece hakka dayalı sağlam aile örgüsü genişleyerek sağlam cemiyet oluşturmaya uzanacak ve nihayetinde bütün insanlık, halifeliğinin gereği olan huzurlu dünyayı kuracaktır. Kur’an ebeveyn ve toplumun yetişkinlerine; bunun başlangıç noktasının nesillerini aileden başlayarak yakın ve uzak çevresiyle hak bilinci ve tevhit inancı etrafında sosyal bağlar kurmaya alıştırmaları olduğunu telkin etmektedir. Mali ve bedeni ibadetlerin ve bilhassa bunların cemaatle eda edilenlerinin, sosyal çevre oluşturmakta ve fertleri birbiriyle kaynaştırarak olgunlaştırmakta önemli role sahip olduğunu bildirmektedir. Bütün bu Kur’âni teklifler, yeni kuşaklara sırf telkin yoluyla değil; fakat aynı zamanda ahlaki değerleri haiz sosyal rol modeller eşliğinde verilmesi şeklindedir. Kur’an yetişkinlerin, güzel ahlakı yaşayarak hayata aktarmalarının, gençlerin güzel bir sosyal çevre oluşturmalarına zemin hazırlayacağını, gençler üzerinden ve hayatın her kesitinden misallerle göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Kur’ân, gençler, sosyal, gelişim, eğitim.