Bu araştırma Suçlu Çocukların Türkiye Profilini ortaya koymaktadır. Araştırma bubağlamda toplumda gerçekleştirileceği için betimsel yöntemden Toplum Surveyyöntemiyle gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada çocuk suçluluğunun nedenlerini açıklamaya çalışan kaynakların taranması, yeni uygulamaya konan 5395 sayılıÇocuk Koruma Kanunu Hakkında savcı, hakim, ve emniyet mensuplarından bilgi alınması, Adli Sicilve İstatistik Genel Müdürlüğü, Devlet İstatistik Enstitüsü ve Emniyet Genel Müdürlüğünden alınan istatistiklerin yorumlanması şeklinde gerçekleştirilmiştir.İkinci aşamada Adana İli Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şubesinde; Veriler araştırmacı tarafından Suçlu Çocukların demografik özelliklerini belirlemeye yönelik kişisel bilgiformu, Kısa Semtom Envanteri anketi ve bu konuda araştırma yapmış uzman kişilerle beraber hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi yardımıyla toplanmıştır.Verilerin analizi sonucunda aşağıdaki bulgular elde edilmiştir; 1- Çocuk suçluluğunda yaş faktörünün etkili olduğu bulunmuştur. 2- Çocuk suçluluğunda cinsiyet faktörünün etkili olduğu bulunmuştur. Erkek çocukların kız çocuklarına göre daha fazla suç işledikleri görülmüştür. 3- Çocuk suçluluğunda suç türlerinin dağılımı farklıdır. Çocuk suçluğunda suç türüolarak işlenen suçlar ele alındığında en çok işlenen suçlarda birinci sırayıhırsızlık (%54,6 oranında) almaktadır. 4- Eğitim düzeyiyle suç arasında önemli bir ilişkinin olduğu bulunmuştur. Eğitimseviyesi İlkokul düzeyinin üstüne çıktıkça, suçlulukta azalma meydana geldiği görülmektedir. 5- Suçlu çocukların eğitim düzeyiyle suç türü arasında bir ilişki olduğu görülmüştür. En çok işlenen suçlarda 1.sırayı alan hırsızlık suçu eğitim düzeyi en düşük %71 oranında okuma yazma bilmeyenler tarafından işlenmiştir. 6- Çocuk suçluluğunda yaşanılan yer faktörü önemli bulunmuştur. Suçlu çocukların %59,2'si kente oturmaktadır. 7- Suçlu çocukların barınma şekilleri suçluluk üzerinde etkili olduğu bulunmuştur.Suçlu çocukların; öz anne ?öz baba ve kardeşlerle %77,8'i bir arada yaşamsınakarşın diğer oran aile bütünlüğü olmayacak şekilde barınmanın sağlandığı ortayaçıkmıştır.8- Suçlu Çocukların BağımlıMadde Kullanmayla Suça Yönelme Arasında %9,9oranında bir ilişki vardır. 9- Suçlu çocukların suç işleme tarzları arasında farklılık bulunmuştur. Suçluçocuklar işledikleri suçu planlı birden fazla kişi ile %21,8 oranında, tek başına%34,5 oranında, plansız birden fazla kişi ile %43.7 oranında işledikleribulunmuştur.10- Suça teşvik suça yönelmede %20,6 oranında bir faktör olarakbulunmuştur.Çocukların çevresinde suç işlemiş kişilerin bulunması onların suçişlemesinde etkendir.11- Suçlu çocukların anne baba eğitim düzeyi çok düşüktür. 12- Suçlu çocukların ruh sağlığı bozuktur. Suçlu çocukların içinde bulunduklarıkoşullar, suçluluk duygusu, onlarda depresyonu artırmış paronoit düşünce, öfkeve düşmanlık gibi ruhsal bozukluklar ortaya çıkmıştır. 13- Suçlu çocukların ruh sağlığı düzeyleri arasında fark vardır. Suçlu çocukların %69.2 sinin ruh sağlığı bozuk ,%30.8'nin ruh sağlığı çok bozuktur. 14- Suçlu çocukların ruh sağlığı düzeyleri arasında cinsiyet açısından farklılık bulunmamıştır. Suçlu çocuklarla görüşme sonuçlarına bakıldığında: Çocukların hepsinin sigarakullandığı, çeşitli ruhsal problemleri olduğu, aynı suçtan veya daha farklı suçlardansık sık çocuk şubesine getirildikleri, ekonomik açıdan düşük ailelerden geldikleri, temel ihtiyaçların aile tarafında yeterince karşılanmadığı, çocuğun ve ailesinin eğitimseviyesinin çok düşük olduğu, çok kardeşe sahip oldukları, ailede suç işleyenbireylerin olduğu, yaşadıkları yere göç yaparak geldikleri, aile ya da başkalarıtarafında fiziksel istismar gördükleri belirlenmiştir.