Bu araştırmanın amacı, suça karışan bireylerde Çocukluk Çağı Travmaları ve Dissosiyatif Yaşantıların Sıklığı'nı araştırmaktır. Bu amaçla, T.C.Adalet Bakanlığı İstanbul Adli Tıp Kurumu 4.İhtisas Kurulu'na gönderilen şüpheli ve tutuklular üzerinde araştırma yapılmıştır. Araştırmaya katılmayı kabul eden kimselere Klinik ve Sosyodemografik Veri Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ) ve Dissosiyatif Yaşantılar Ölçeği (DES) verilmiştir. 150 kişi ile yüzyüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Katılımcılardan 25 kişi sadece Klinik ve Sosyodemografik Veri Formu'nu doldurmuştur. 51 kişi ise tüm ölçek bataryasını doldurmuştur. Elde edilen bulgular ile Frekans ve Dağılım Analizleri, Deskriptif Analizler, Varyans ve Korelasyon Analizleri yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda katılımcıların %30'unda (23 kişi) Dissosiyatif Yaşantılar Puanı anlamlı derecede yüksek olarak bulgulanmış olup; katılımcıların Çocukluk Çağı Toplam Travma Puanı ile Dissosiyatif Yaşantılar arasında istatistiki olarak anlamlı bir ilişki olduğu bulgulanmıştır. Çalışmamızda Çocukluk Çağı Travmaları ve Dissosiyatif Bozuklukların insan psikolojisine, bilinç, irade ve davranışlarına etki eden yönleri açıklanmış olup, suç davranışına yön verebilen nitelikleri üzerinde durulmuştur. Bu nedenle adli sistemin, Dissosiyatif süreçleri değerlendirmek üzere yapılandırılmış ve değişmeyen bir yaklaşıma ihtiyacının olduğu söylenebilir.