Suç işleyen insanların sayısı her geçen gün artmaktadır. Suç işleyen insanların içinde çocukların da büyük bir oran teşkil etmesi, ülkeleri çocuk suçluluğunun nedenleri konusunda araştırma yapmaya yöneltmiştir. Türkiye'de de suç işlemiş çocuk sayısının son yıllarda arttığına tanık olmaktayız. Çocuk suçluluğunun azaltılabilmesi için çocukların neden suç işlediğinin bulunması gerekmektedir. Bu durum ülkemiz açısından çocuk suçluluğunun araştırılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu nedenle çalışmamızda çocuk suçluluğunun nedenleri, çocuklar tarafından en çok hangi suçların işlendiği ve suç işlemiş çocukların profillerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır.Çalışmamızda Üsküdar Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi'nde çocuklar tarafından 2003 ? 2008 yılları arasında işlenen suçları kapsayan 155 dosya incelenmiştir. 155 dosyanın hepsi de karara bağlanmış dosyadır.Elde ettiğimiz veriler sonucunda, çocuklar tarafından en fazla mala yönelik suçların işlendiği ve en fazla suç işleyen çocukların on beş yaşını tamamlamış olup on sekiz yaşını tamamlamamış oldukları bulunmuştur. Bu durum üçüncü grup çocukların diğer grup çocuklara oranla daha fazla suç işlediğini göstermekte olup, Ceza Kanunumuzda bu çocuklar için sadece indirimli ceza öngörülmesinin sakıncasını da ortaya koymaktadır.Suç işlemiş çocukların % 86'sının erkek olduğu ortaya çıkmıştır. % 75'inde göç olgusu ve sanık çocukların % 80'e yakınının çalıştığı tespit edilmiştir. Ayrıca ailelerin eğitimlerinin, sosyo ? ekonomik durumlarının düşük olduğu ve çocukların büyük çoğunluğunun arkadaş çevrelerinin de kriminojen özellik gösterdiği bulunmuştur. Bu durum çocuk suçluluğunun nedenlerinden olan aile, arkadaş çevresi, iş çevresi ve göç olgusunun çocukların suç işlemesine beraber katkısının olduğunu göstermektedir.5395 sayılı ÇKK'nın yürürlüğe girdiği tarihten sonra açılan davaların hepsinde SİR'in alındığını görmekteyiz. Bu durum hakimlerin çocuklar hakkında karar verirken, çocukların kişiliklerini öğrenerek karar vermelerini etkilediğinden olumlu bir gelişmedir.Sanık çocukların % 34'ü hakkında hapis cezası, % 13'ü hakkında beraat kararı ve % 31'i hakkında güvenlik tedbirine hükmedilmiştir. Ayrıca incelediğimiz dosyaların % 58'de tutuklama koruma tedbirine başvurulduğu bulunmuştur. Bu durum uluslararası belgelerde kabul edilen çocukların özgürlüğünden yoksun bırakılmasına en son çare olarak başvurulması ilkesine aykırılık teşkil etmektedir.Hukuk sistemimize yeni giren bir kurum olan uzlaşmanın, çocuk suçluluğunda uygulama alanı bulamadığı da tespit edilmiştir.