Son yıllarda, çocuk ve ergenlik döneminde suç işleme oranı giderek artış göstermektir. Bu dönemde suç işlemiş bireylerin, yaşamların sonraki dönemlerinde suç işleme riskleri diğer bireylere göre oldukça fazladır. Bu nedenle toplum düzeninin ve barışının sağlaması için, çocuk/ergen suçluluğunun önlenmesi veya en aza indirilmesi konusunda duyarlı olunması gerekmektedir. Bu çalışmada, çocuk/ergen olguların suç davranışına yönelim nedenlerinin ortaya konulması ve soruna çözüm önerileri üretilmesi amacıyla Elazığ Çocuk Islahevinde bulunan yaşlan 12-17 arasında değişen ve ortalama yaşlan 1 5.0 (SD: 1.2) olan 1 06 erkek hükümlü çocuk/ergenin tamamı ile daha önce suç işlememiş yaşlan 13-18 arasında değişen ve ortalama yaşlan 15.6 (SD:1.3) olan benzer sosyoekonomik düzeydeki 126 okul öğrencisi ile anket uygulanarak karşılaştırıldı. Hükümlü çocuk/ergenlerde parçalanmış aile oranı %26.4 iken, kontrol grubunda bu oran %11.1 olarak tespit edildi. Hükümlü çocuk/ergenlerin ailesinde ve yakın akrabasında cezaevine giren kişilerin oranı %58.5 iken kontrol grubunda bu oran %17.5 olarak belirlendi. Yine benzer şekilde hükümlü çocuk/ergenlerde göç olgusunun, kardeş sayısının fâzla olduğu, anne ve babalanntn eğitim seviyesindeki düşük bulunduğu tespit edildi. Aynca 106 hükümlü çocuk/eıgenin 34'ünün ıslah evine girmeden önce alkol, tiner, ilaç ve esrar gibi bağımlılık yapıcı maddeleri birden çok kez kullandıkları belirlendi. Aileden, sosyal çevreden kaynaklanan olumsuzluklar ve madde bağımlılığı çocuk/ergen suçluluğunda önemli rol oynamaktadır. Suçluğun önlenmesinde çocuk/ergenin kişisel olarak geliştirme, ıslah ve tedavi edilmelerin yeterli olamayacağı,ailenin de benzer programlar tabi tutulması ile suç işlemenin daha başarılı şekilde önlenebileceği kanaatine varıldı. Bu nedenle düzeltilmesi mümkün olmayan olumsuz aile ve sosyal ortamlarında bulunan çocuk/ergenlerin devletin sosyal kurumları tarafından yasal koruma veya vesayet altına alınması gerekmektedir.