Suç, tarihin ilk çağlarından itibaren toplumların ilgilerini yönelttikleri, nedenleri üzerinde durdukları ve önlemler aldıkları bir sorun olarak görülmüştür. Suç, tarihin en eski devirlerinden beri vardır ve evrensel bir sorundur. Ancak Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra çocuklar tarafından işlenen suçların arttığı görüldüğünden ve suç işleyen çocuklara uygulanan yaptırımların çocukların ıslahı bakımından sonuç doğurmadığı anlaşıldığından, suç işleyen çocuklara özgü yaptırımların ve tedbirlerin uygulanması gündeme gelmiştir. Bu sayede çocuklar özel statüsü doğmuştur. Birinci Dünya Savaşı'nın sona ermesiyle birlikte bilim çevreleri de çocuk suçluluğu kavramı ile ilgilenmeye başlamışlardır. Özellikle çocukların suç işlemelerinin altında yatan nedenler üzerinde durulmuş ve bu konuda çeşitli görüşler ileri sürülmüştür. Çocuk suçluluğu ve son yıllarda Türkiye'deki çocuk suçlu oranındaki tırmanış dikkate alındığında, genel ceza hukuku prensiplerinin çocuk suçluluğu alanında nasıl bir görünüm ve sonuç sergilediğini tespit etmek gerekmektedir. Günümüzde Türkiye gibi birçok devlet çocuklar özel statüsünü kabul etmiştir. Bu statü gereğince, suç işlemiş çocuklara uygulanacak yaptırımlar çocukları ıslah edici nitelikte olmalı ve çocuklar hakkında uygulanan cezaların infazı da yetişkinlerden farklı kurumlarda gerçekleştirilmelidir. Tüm bu açıklamalar doğrultusunda suça sürüklenen çocuk ve yaş küçüklüğü kavramları izah edilerek, çocuğu suça iten nedenler ve çözüm yolları tespit edilmeye çalışılmıştır.